Alles, maar dan net niet

(Onderaan de recensie is een korte samenvatting toegevoegd voor de snelle lezers :) )

In Dangerous Alliance wordt het verhaal verteld van Vicky (Victoria Aston) in Victoriaans Engeland. Deze vrijzinnige meid leeft al jaren gelukkig met haar ouders op een landgoed en krijgt vrijheden die menig andere vrouw in die tijd niet zou krijgen. Als haar gelukkig getrouwde zus weer in beeld komt en vertelt dat ze toch niet zo gelukkig is komt de wereld van Vicky helemaal op zijn kop te staan. Niet alleen wordt ze door mysterieuze mensen aangevallen, om het landgoed binnen de familie te houden moet ze zo snel mogelijk een man vinden om mee te trouwen. 

Vicky is enorm fan van Jane Austen en haar liefde voor Jane Austen vormt een soort rode draad door het verhaal. Ze identificeert zich met karakters uit haar boeken en probeert eigenschappen die ze waardevol vindt in haar karakters over te nemen. Zonder succes mag wel gezegd worden. Vicky is namelijk nogal eigenwijs. Ze is goed belezen, heeft veel kennis verworven en is nooit dom gehouden door haar familie waardoor ze overal een mening over heeft. Niet altijd even handig in een door mannen gedomineerde tijd en ook niet altijd even realistisch. Deze eigenwijze deerne zal met een man moeten trouwen om hun familie te redden, iets waar ze absoluut niet klaar voor is, en zal daarom naar London vertrekken om mee te doen in het sociale seizoen daar. 

Dan is er Tom, de buurjongen en tevens erfgenaam van het naastgelegen landgoed die opeens opduikt en het leven van Vicky redt na jarenlang afwezig te zijn geweest. Het verhaal draait voornamelijk om Vicky maar het perspectief van Vicky wordt afgewisseld met die van Tom. Hij heeft een agressieve vader gehad en is daardoor beschadigd. Zijn vroegere vriendschap met Vicky heeft hij moeten opgeven uit angst voor zijn vader en omdat zijn vader hem het huis (en land) uit heeft geschopt. Als hij hoort dat zijn vader is overleden en hij de erfgenaam is van het landgoed besluit hij terug te komen om zijn moeder te helpen met het runnen van het landgoed. Daar komt hij erachter dat zijn vader niet heel voorzichtig is geweest met de financiën en moet hij een manier bedenken om dat te herstellen. Hij vertrekt daarom naar London.

Eenmaal in London komen er nog meer karakters in beeld. Meneer Carmichael, een sterke en rijke zakenman die interesse heeft in Vicky. De man van de zus van Vicky (Althea), een charmante man met een smerig innerlijk. Charles Sherbone, het broertje van Tom die ook mee is naar London maar het allemaal met een korreltje whisky neemt en Susie, het bastaardzusje van Tom en Charles.

De wisselde perspectieven zijn prettig. Ik vond ze beide oké om te lezen en ben blij dat er wat afwisseling in zat. De naïviteit van Vicky irriteert snel en de depressiviteit en apathie van Tom zijn snel te zwaar. Verder is het boek geschreven met de taal van victoriaans London in het achterhoofd maar vond ik het te moeilijk of oubollig geschreven. Er zijn wel delen waarbij ik mijn ogen rol zoals:

"Vicky spread a dollop of dark bramble preserves on her toast and took a dainty bite off the corner", blz 105.

Wat dat betreft is de schrijfstijl misschien iets te... eh... geforceerd? Beschrijven op welke manier iemand een broodje eet voegt naar mijn idee niet zoveel toe. Het neemt je wel mee naar een victoriaans London en zet je gedachte naar die tijd dus ik denk dat het om die reden is toegevoegd.

Het verhaal begint meteen met een spannende scene maar remt daarna ook vrij snel weer af. De spanning heeft er voor mij daarna ook niet echt meer ingezeten, zeker nadat ook al vrij snel duidelijk was welke liefdesinteresse ze de voorkeur zou gaan geven. 

Het hele verhaal draait namelijk om Vicky die een vent zoekt. Als je dus al vrij snel door hebt welke dat gaat worden is dat niet meer spannend. Buiten dat wordt Vicky op een paar rare momenten aangevallen. Er gebeurt mijns inziens te weinig met die voorvallen. De enige die zich er druk om lijken te maken zijn Tom en Vicky.

Dan is er nog het Jane Austen element in het boek. Ik vind eerlijk gezegd dat het helemaal niets toevoegt aan het verhaal. Het verhaal wordt niet spannender/leuker/grappiger met die verwijzingen. Het gebeurt ook een aantal keer dat Vicky zich voorneemt om zich te gedragen als een karakter in een Jane Austen boek om vervolgens bij de eerste woorden die ze en publiek uit wauwelt hier compleet lak aan te hebben. Ja... Wat voegt het dan toe?

Een opvallend terugkerend thema verder is huiselijk geweld. Het boek zit vol met voorbeelden ervan dus mocht dit een trigger zijn kun je dit boek beter ontwijken. Er wordt niet veel nadruk op gelegd en het is niet dat het uitbundig wordt beschreven maar er zitten zeker een paar heftige insinuaties in en het boek bevat een scene waarin seksueel geweld geïnsinueerd wordt. 

Nog een laatste ding is dat ik verwacht had dat het boek een aardige dosis humor zou bevatten. Dit is of, niet het geval, of, het is niet mijn soort humor. In beide gevallen heb ik dus weinig opgetrokken mondhoeken gehad tijdens het lezen en irriteerde ik me vooral aan de voorspelbaarheid van het verhaal.

Samengevat

Dus. Een sterk en spannend begin waarna het verhaal enorm afzwakt. Hoewel perspectiefwisselingen het verhaal wat interessanter maken is het tempo laag, de humor ver te zoeken en is het verhaal bijzonder voorspelbaar. De Jane Austen elementen waar het boek zichzelf mee verkoopt voegen weinig tot niks toe. De stijl maakt wel dat je je meteen in Victoriaans Engeland waant en je je dus goed kan voorstellen hoe iedereen er uitziet en hoe iedereen praat. 

Mocht je nou enorm fan zijn van Jane Austen of van voorspelbare romans houdt kun je aan dit boek enorm veel plezier beleven en ik kan me voorstellen dat het een prettig boek is voor tussendoor. Voor mij deed het echter weinig en zijn sommige elementen overbodig en slordig in het verhaal verwerkt, waardoor het van mij slechts twee sterren krijgt.