Begin: 'Oe leuk!' ongeveer op de helft: 'Wtf?' en daarna gewoon: 'Ugh...'

*Dit gaat over de Engelse versie genaamd By your side

Autumn is een heel cliché typisch meisje. Ze is braaf maar wel populair. Ze haalt goede cijfers, heeft goede, best populaire vrienden die uit een goede mix tussen meisjes en jongens bestaan. Gaat waarschijnlijk naar een goede school na haar high school. Ze verwacht dat Jeff haar vriendje wordt en ze verwacht dat dat vanavond gaat gebeuren. Maar… Ze moet eerst plassen dus ze rent nog even terug de bibliotheek in om dat te doen.

Voel je ‘m al aankomen? Juist. Ze komt van het toilet af en de deuren van de bieb zitten allemaal dicht en iedereen is al weg. In die 5 minuten dat ze ging plassen is iedereen vertrokken. Maar hé, haar vrienden komen haar vast ophalen. Of niet…Je weet dat je vrienden misschien niet zo tof zijn als je dacht als ze je vergeten terwijl je met zijn allen naar een feestje zou gaan. O en dacht je dat ze een mobiel bij zich zou hebben? Die ligt nog in de auto van Jeff…

Op het moment dat Autumn erachter komt dat ze niet alleen in de bieb is denkt ze eerst aan een seriemoordenaar maar komt er vervolgens achter dat het Dax is, de mysterieuze badboy van haar school. Langzaam maar zeker leren de twee elkaar kennen en samen proberen ze het beste maken van hun lange weekend in de bieb.

Dax is een nukkige maar lieve jongen eigenlijk. Mysterieus omdat hij niet zijn verleden en erbarmelijke situatie aan de grote klok wil hangen. Beter houdt hij zich op de achtergrond.

Het verhaal is geschreven vanuit de ogen van Autumn. Hierdoor leer je haar beter kennen en kun je zien hoe beschermd ze is opgegroeid. Het heeft haar nooit tegen gezeten. Dit maakt haar echter ook oppervlakkig naïef. Ik had soms moeite met haar gedachten. Hoe preuts ze soms dacht, hoe onzinnig ze zich gedroeg omdat ze dingen awkward vond. Zo had ze het bijvoorbeeld enorm koud en had Dax een slaapzak. Hij had hem opengeritst en vroeg of ze erbij wilde en dan wil ik Autumn echt schieten dat ze er liever niet op in gaat want dat zou ongemakkelijk zijn. DOODVRIEZEN OOK HE?!

Het begin van het verhaal wekt enorme interesse! Opgesloten in een bibliotheek (of all places!) met een mysterieuze hunk met wie je samen moet overleven en met wie je je moet vermaken. Ik zie de potentie! Het stuk van het verhaal in de bibliotheek vind ik dan ook grandioos en daar schoot ik als een malle doorheen (ja je kan bij een audiobook versnellen, is net alsof je heeeel snel leest). Je ziet de band tussen Autumn en Dax opbouwen, je voelt dat ze dingen voor elkaar gaan voelen maar je voelt ook de onzekerheid die tussen hen in hangt. Hoe gaat dit als we uit de bieb kunnen? Doen we dan alsof er niks is gebeurd? Zijn we dan ineens weer vreemden van elkaar. In dat stukje na de bieb zit enorm veel potentie.

Dat kwam er voor mijn gevoel niet uit. In plaats van dat je veel leest over hoe het tussen Dax en Autumn verloopt, wordt de focus gelegt op de vrienden van Autumn en Jeff en hoe het daarmee is verlopen terwijl Autumn in de bieb zat. Daar ontvouwt zich een waar drama die niet zou misstaan bij Goede Tijden, Slechte Tijden. Ook interessant maar ik wilde juist lezen over die spanning tussen Dax en Autumn. Ik denk dat, in ieder geval voor mij, hier het boek flopte.

screenshot_20171024-134632.png

Het werd raar. Autumn werd in een heel vaag drama gezogen met Jeff en haar vrienden en ik vond het zo idioot en het interesseerde me zo weinig dat ik bijna met het boek gestopt ben. Het was dat er af en toe inderdaad nog een glimps Dax en Autumn in zat. Ook het einde was cringeworthy en afgezaagd maar dat kan komen omdat ik tegen die tijd het boek al had afgeschreven…

Ook nog een heel ernstig minpuntje aan het karakter van Autumn was dat ze een heel weekend in een bibliotheek zat opgesloten en NIET WIST WAT ZE MOEST DOEN OM DE TIJD TE DODEN. R U KIDDIN’ ME?!

By your side was dus niet echt mijn ding. De opbouw van het verhaal begon goed maar liet na ongeveer een derde veel kansen liggen en zakte voor mij helemaal in, Autumn was naïef, beschermd en oppervlakkig en daar kon ik me niet in vinden en de drama was onnodig, leidde de focus weg van het liefdesverhaal dat zich ontvouwde en was compleet ongeloofwaardig en vaag.

Het boek leest (luistert) dan weer wel makkelijk weg, zeker in het begin, ondanks de irritaties die het bij mij opriep en voor wie van een goede vage portie GTST waardige drama houdt is dit boek zeker een aanrader.