Lezersrecensie
Zware literatuur
Twintig over Twaalf gaat over de vier vrienden die in de jaren '90 in Porto Alegre samenwerkten aan het e-zine Orangotango. De vriendengroep is door de jaren heen uit elkaar gevallen. Ze zijn hun eigen weg ingeslagen en zijn elkaar uit het oog verloren. Andrei Dukelsky, Duque, is een bekende Braziliaanse schrijver geworden, Aurora is een wetenschapster en activiste, Emiliano werkt als journalist en Antero heeft een eigen communicatiebedrijf.
Het verhaal van Twintig over Twaalf begint met Aurora. Ze woont in São Paulo en is voor het eerst in jaren terug in Porto Alegre. Haar vader is herstellende van een hartaanval en Aurora is naar huis gekomen om er voor hem en haar moeder te zijn. Aurora loopt door de stad als ze een berichtje op haar telefoon leest; Andrei Dukelsky is doodgeschoten. Aurora's wereld staat even stil.
De vriendin van Duque, Francine, nodigt de drie oude vrienden uit voor de begrafenis. Daar zien Aurora, Emiliano en Antero elkaar voor het eerst sinds een lange tijd weer. Ze halen herinneringen op aan Duque en delen hoe hun levens er nu uit zien.
Het boek is afwisselend geschreven vanuit het perspectief van Aurora, Emiliano en Antero. De overgangen zijn soms wat onduidelijk, aangezien de schrijver niet heeft aangegeven vanuit welk perspectief een hoofdstuk geschreven is.
Door de korte samenvatting op de achterkant van het boek, had ik het idee dat het verhaal zou gaan over het leven van de mysterieuze schrijver Duque. Het verhaal gaat echter vooral over de andere drie vrienden. Wie ze zijn, hoe ze de wereld zien en hoe ze terug kijken op het verleden.
De schrijfstijl van Daniel Galera is opvallend. Hij gebruikt (veel) lange zinnen en vreemde woorden, waardoor sommige stukken lastig lezen. Ik moest me erg focussen en merkte dat ik door de eindeloze zinnen wat afgeleid raakte.
Twintig over Twaalf is een hedendaagse literaire roman over vriendschap, ouder worden, het (begin van het) internet tijdperk, rouw & verwerking en apocalyptische gedachten. Het is een 'zwaar' verhaal dat realistisch en bijna poëtisch wordt vormgegeven door Daniël Galera. Toch had ik iets anders verwacht, vooral door de samenvatting die ik gelezen had.
3 van de 5 sterren
Het verhaal van Twintig over Twaalf begint met Aurora. Ze woont in São Paulo en is voor het eerst in jaren terug in Porto Alegre. Haar vader is herstellende van een hartaanval en Aurora is naar huis gekomen om er voor hem en haar moeder te zijn. Aurora loopt door de stad als ze een berichtje op haar telefoon leest; Andrei Dukelsky is doodgeschoten. Aurora's wereld staat even stil.
De vriendin van Duque, Francine, nodigt de drie oude vrienden uit voor de begrafenis. Daar zien Aurora, Emiliano en Antero elkaar voor het eerst sinds een lange tijd weer. Ze halen herinneringen op aan Duque en delen hoe hun levens er nu uit zien.
Het boek is afwisselend geschreven vanuit het perspectief van Aurora, Emiliano en Antero. De overgangen zijn soms wat onduidelijk, aangezien de schrijver niet heeft aangegeven vanuit welk perspectief een hoofdstuk geschreven is.
Door de korte samenvatting op de achterkant van het boek, had ik het idee dat het verhaal zou gaan over het leven van de mysterieuze schrijver Duque. Het verhaal gaat echter vooral over de andere drie vrienden. Wie ze zijn, hoe ze de wereld zien en hoe ze terug kijken op het verleden.
De schrijfstijl van Daniel Galera is opvallend. Hij gebruikt (veel) lange zinnen en vreemde woorden, waardoor sommige stukken lastig lezen. Ik moest me erg focussen en merkte dat ik door de eindeloze zinnen wat afgeleid raakte.
Twintig over Twaalf is een hedendaagse literaire roman over vriendschap, ouder worden, het (begin van het) internet tijdperk, rouw & verwerking en apocalyptische gedachten. Het is een 'zwaar' verhaal dat realistisch en bijna poëtisch wordt vormgegeven door Daniël Galera. Toch had ik iets anders verwacht, vooral door de samenvatting die ik gelezen had.
3 van de 5 sterren
1
Reageer op deze recensie
