Slap verhaal

prachtige setting,Deel twee van de reeks over de Jood Isaac van Girona speelt zich af in 1353. Enige tijd na elkaar sterven drie jongens op dezelfde wijze. De geneesheer Isaac van Girona stelt niet alleen hun dood vast, hij mag ook uitzoeken hoe ze aan hun einde zijn gekomen. In de stad gonst het ondertussen van de geruchten. Er zou sprake zijn van hekserij en tovenarij. Dit leidt tot relletjes.

Al vanaf het eerste hoofdstuk is duidelijk wie de daders zijn. Dat hoeft in een verhaal geen probleem te zijn. Het kan heel functioneel zijn in het opbouwen van spanning. Maar in Een Kuur Voor Een Kwakzalver blijkt dat niet het geval. Isaac van Girona blijft zoeken naar de daders die de lezer al kent. Net als in het eerste boek over Isaac van Girona, vind ik de sfeer in Een Kuur Voor Een Kwakzalver heel prettig. Het is een haast gemoedelijke sfeer waarin de geneesheer werkt. Zijn huisgezin speelt daarin een belangrijke rol. Isaac komt sympathiek op mij over, omdat hij altijd bereid is anderen te helpen.

Het beschrijven van personen kan nogal eens beter. Caroline Roe volstaat soms met karakterschetsen die van personen typetjes maken. Zo wordt het Hoofd van de magistraten van Girona beschreven als 'buitengewoon intelligent' en ziet hij er indrukwekkend uit. Natuurlijk moet zo'n type wel tot een veroordeling van relschoppers komen waar de burgers van Girona met instemming op zullen reageren. Dat blijkt inderdaad het geval te zijn. Op die manier maakt Roe het verhaal erg voorspelbaar.

Een Kuur Voor Een Kwakzalver is een slap verhaal, in een prachtige setting. Jammer dat Caroline Roe niet wat meer aandacht heeft besteed aan het uitwerken van een goed plot. Dat had het leesplezier enorm kunnen vergroten.