Verrassend anders

De tweede thriller van Carla Vermaat speelt zich grotendeels in Nederland af. Het begint al meteen met het gruwelijke einde van een man. Dit feit speelt op de achtergrond een rol. Nachtval gaat namelijk over Sandra en Amanda Driehuis. Sandra Driehuis is een gewone huisvrouw. Ze leidt een rustig leven, heeft een man en twee volwassen dochters, tot haar man op een dag niet meer thuiskomt. Zij wéét waarom. Amanda is haar dochter. Zij bezoekt haar ouders en als die weg blijken te zijn, wordt ze ongerust. Later treft ze haar moeder thuis aan, waar zij van de vermissing van haar man vertelt. Kort daarop wordt het lijk van de man gevonden die op een gruwelijke wijze om het leven kwam. Sandra identificeert haar man. De politie denkt dat hij om het leven kwam doordat hij aangereden werd.

Nachtval is een heel ander boek dan Kunstlicht, de vorige thriller. Het politieonderzoek dat in Kunstlicht nog een belangrijke rol speelde, is nu amper relevant. Het gaat meer om de gedachtes en gevoelens van de hoofdpersonen, en wat zij doen. Dat is ook te merken in de wijze waarop Vermaat haar boek schreef. Er zijn nauwelijks beschrijvingen. Hoe zien mensen eruit, waar speelt het verhaal zich af? Het zou bijna overal in Nederland kunnen zijn. De hoofdpersonen zouden, bij wijze van spreken, mijn buren kunnen zijn. Alleen de passages die zich in Engeland afspelen, zijn anders. Daar zijn er beschrijvingen van locaties, zoals van het eiland Tresco, en begint het boek voor mij levendiger te worden. Daarom zou het boek wat mij betreft zich helemaal in Engeland mogen afspelen.

De tweede thriller van Carla Vermaat is dus qua setting verrassend anders. Qua woordkeus en zinsopbouw is er een - te verwachten - continuïteit. Het is een boek over verlies, en het verschillend verwerken ervan. Andere prominente emoties zijn eenzaamheid en gefrustreerde liefde. Daarom is het een echte psychologische thriller, met de nodige suggestieve spanning. Want wat was de dubieuze rol die Sandra speelde bij de verdwijning van haar man? Vooral de zin op pagina 74 houdt mij aan het lezen: "Was het mogelijk dat je zo snel kon veranderen van iemand van onbesproken gedrag in iemand die crimineel gedrag vertoonde?". De uitkomst laat zich op een gegeven moment wel raden. Mijn eindconclusie: Nachtval is een behoorlijk geschreven thriller, met een keurig tegen elkaar uitgespeelde moeder-dochter relatie. Desondanks blijft mijn voorkeur uitgaan naar Kunstlicht en dat is een kwestie van smaak.