Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Recensie Een duif en een jongen

Maria van Ewijk 06 februari 2010
Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen.  Het boek begint met het opvliegen van een duif en met de dood van ‘de baby’ tijdens de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog. Wie de baby was en waarom die duif daar boven dat oorlogsterrein opvloog, wordt gaandeweg het boek duidelijk.

En weer een boek waarin een huis soort van hoofdpersoon is. Het huis is van Ja’ier Mendelson. Omdat het huis waarin hij met zijn rijke vrouw woont niet zijn huis is, gaat op aanraden van zijn moeder op zoek naar een eigen plek. Een huis waarnaar je graag terugkeert net zoals postduiven (homing pigeons) dat nodig hebben. En hij vindt precies het huis zoals zijn moeder hem dat heeft gezegd:
“klein en oud, knap het een beetje op…en denk eraan: een huis in een oud dorp of stadje. Er moeten al bomen naast staan. Liefst cipressen, maar ook een oude johannesbroodboom is goed, en er moet onkruid groeien uit de barsten in de stoep. Ze legde uit: in een oude plaats is alle wraak al genomen, zijn de oude vijandschappen al aan elkaar gewend en zijn de echt grote liefdes, niet de kleine lastige, al geluwd. Dan hoef je niet meer te gissen en je hoofd te stoten aan experimenten.”

Er zijn 2 verhaallijnen. Het ene verhaal speelt in de jaren veertig en gaat over twee verliefde jonge duivenmelkers die postduiven trainen voor gebruik door de Palmach tijdens de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog. Voor de training moeten de duiven regelmatig gelost worden zodat ze leren naar hun huis te vliegen. Ze proberen daarbij zoveel mogelijk elkaars duiven te lossen en kleine liefdes briefjes via colombogrammen mee te geven met de duif. Tot de jongen sneuvelt tijdens oorlogsgevechten.
Deze tragische liefdesgeschiedenis is op een ingenieuze manier verbonden met het andere verhaal wat zich zo’n vijftig jaar later afspeelt. Dit is het verhaal van de toeristengids Ja ‘ier, getrouwd met de rijke Amerikaanse Liora.

Aanvankelijk vraag je je af wat het verband is tussen de verhalen, dan is het boek intrigerend Stukje bij beetje worden tipjes van de sluier opgelicht. Het duurde me alleen allemaal wat te lang er worden héél veel, in mijn ogen overbodige, details aangehaald over het huis, over de duiven, de familie, de landschappen. Ook vond ik het hier en daar wat te melodramatisch worden. Bijvoorbeeld het hele verhaal rond de laatste boodschap die de baby meegeeft aan de duif!
Kortom wel aardig maar voor mij niet een echte topper.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Maria van Ewijk