Recensie Wolkenatlas

Fantastisch fantasierijk en heerlijk om te lezen. Zonder moeite volg je Mitchell tussen de verschillende tijdsperiodes en genres heen, een lastig boek kan je het dus eigenlijk niet noemen.
Maar....ik vermoed dat er heel wat meer “lagen” en verwijzingen ertussen verststopt zijn,die ik hoogstwaarschijnlijk voor meer dan de helft niet begrepen heb. Sommigen zijn overduidelijk zoals de verwijzingen naar 1984, brave new world en Utopia (die CU nu aan het lezen is). Ook is duidelijk daat Mitchell een spiegel halverwege het boek geplaatst heeft waardoor de tijd in plaats van oplopen weer terugloopt. Dat klinkt ingewikkelder dan het is. Vooralsnog is het makkelijk te volgen.

Vervolgens lees ik, na afloop, een recensie die beargumenteerd dat dit ook een metafoor zou kunnen zijn voor een verhaal uit de oudheid waar zijn verhalen zich aan spiegelen, namelijk aan Vergilius’ Aeneis.
Vergilius bundelt losse verhalen tót Aeneis, waar Mitchell Aeneis “versnippert” in losse verhalen….een metafoor voor Vergilius verhaal over “de opbouw van Rome” versus “de destructie van civilisatie” van Mitchell.
Het klinkt aannemelijk dat dit de bedoeling van Mitchell zou kunnen zijn geweest, maar, zoals gezegd, is dit niet mijn eigen briljante analyse.

Analyse of niet, dit boek is geweldig!