In één ruk uitgelezen!

Uitgedokterd van Antoinette Kalkman
Achterflap: Journaliste Eveline Johansen stelt een misstand aan de kaak als haar dochter na een verkeerde ziekenhuisingreep invalide wordt. Ze gaat tot het uiterste om de schuldigen ter verantwoording te roepen. Slaagt ze in haar missie of wordt de drang naar gerechtigheid haar fataal?
Mijn conclusie:
Het boek kent drie hoofdpersonages. Kalkman schrijft mooie behapbare hoofdstukken met om beurten een ander hoofdpersonage in de ik-vorm. Daardoor leef je heel erg mee met elk personage en leer je ze goed kennen. Het is een fictief verhaal, maar ik kan me er alles bij voorstellen dat het echt gebeurd kan zijn. Sommige woorden vond ik wel moeilijk maar wel passend bij de personages, twee doktoren. De schrijfstijl van Kalkman is erg mooi en beeldend. De spanning wordt langzaam opgebouwd tot een clifhanger op het einde die ik niet aan zag komen. Daar komt een gedachtegang van Eveline, die je in het andere deel 'Groeistuipen' kon lezen, ook terug met betrekking op Justus. 'Als niemand het weet is het geen geheim meer' daarmee de impact van haar daad ontkennend. Kortom, ik vond het een heel spannend boek en beslist een aanrader. Een tijd daarvoor had ik Groeistuipen gelezen. Dat was allemaal een beetje weggezakt en heb ik na het boek Uitgedokterd nog een keer gelezen. Toen vielen er wel wat puzzelstukjes op zijn plaats.