Lezersrecensie
Mooi feelgooddebuut
Je bent thrillerfan, houdt ook van historische en wat "serieuzere" romans, en hebt een hekel aan feelgood. En dan win je het feelgooddebuut van Aster Borg ... hoog tijd dus om het genre nog eens een kans te geven. Wel, het is een boek dat je in één ruk uitleest, deels uiteraard omdat het niet dik is, maar ook omdat het heel vlot en aantrekkelijk geschreven is.
Als je het e-boek ontvangt valt je al meteen de smaakvolle cover op. Op zowat elke e-reader gewoon in grijstinten, op een Inkpad color een aantrekkelijke zachtgekleurde eyecatcher. Het boek zelf is een mooie mix van "tristesse" en romantiek, overgoten met een scheut humor. De eerste bladzijden had ik het wat moeilijk, het verhaal kwam naar mijn zin niet snel genoeg op gang (gewend aan moorden en spanning vanaf de eerste bladzijden uiteraard) en een paar clichés werden nogal uitvergroot. Tot dit ene zinnetje me midden in de nacht hardop deed lachen en ik doorkreeg dat de overdrijvingen belangrijk zijn: "Jerome gaapt me aan, hij lijkt wel een computerprogramma dat tijdens het rangschikken van de informatie een storing krijgt". Kom er maar op! Mijn gevoel voor humor maakte toen pas de juiste klik en ik was verkocht.
Een heel grote plus: ik ben nog nooit in Zuid-Frankrijk geweest maar al lezend wás ik er gewoonweg: ik zag, rook en voelde al wat Aster vertelde! Dan ben je een echt goede beschrijver, als je dat bij je lezers kan opwekken. En tenslotte komt er ook nog een werkelijk bestaand personage in het verhaal voor, de kleinste uit Asters gezin speelt best een belangrijke feelgoodrol en doet vast en zeker harten smelten.
Samengevat: zalig boekje. Er is maar 1 ernstige klacht: veel te dun, veel te snel uit! Aster, proficiat! Het wordt uitkijken naar je volgende roman en hou je vooral niet in ;)
Als je het e-boek ontvangt valt je al meteen de smaakvolle cover op. Op zowat elke e-reader gewoon in grijstinten, op een Inkpad color een aantrekkelijke zachtgekleurde eyecatcher. Het boek zelf is een mooie mix van "tristesse" en romantiek, overgoten met een scheut humor. De eerste bladzijden had ik het wat moeilijk, het verhaal kwam naar mijn zin niet snel genoeg op gang (gewend aan moorden en spanning vanaf de eerste bladzijden uiteraard) en een paar clichés werden nogal uitvergroot. Tot dit ene zinnetje me midden in de nacht hardop deed lachen en ik doorkreeg dat de overdrijvingen belangrijk zijn: "Jerome gaapt me aan, hij lijkt wel een computerprogramma dat tijdens het rangschikken van de informatie een storing krijgt". Kom er maar op! Mijn gevoel voor humor maakte toen pas de juiste klik en ik was verkocht.
Een heel grote plus: ik ben nog nooit in Zuid-Frankrijk geweest maar al lezend wás ik er gewoonweg: ik zag, rook en voelde al wat Aster vertelde! Dan ben je een echt goede beschrijver, als je dat bij je lezers kan opwekken. En tenslotte komt er ook nog een werkelijk bestaand personage in het verhaal voor, de kleinste uit Asters gezin speelt best een belangrijke feelgoodrol en doet vast en zeker harten smelten.
Samengevat: zalig boekje. Er is maar 1 ernstige klacht: veel te dun, veel te snel uit! Aster, proficiat! Het wordt uitkijken naar je volgende roman en hou je vooral niet in ;)
9
Reageer op deze recensie