Lezersrecensie
Nu al mijn favoriete detective-duo
Een moord in november van Simon Mason is het 1e deel van de Oxfordserie bij Luitingh Sijthoff en werd vertaald door Dennis Keesmaat. Het Engelse origineel kwam in 2022 uit en werd in 2023 genomineerd voor de CWA Gold Dagger. De inmiddels 5-delige serie heet van origine DI Ryan Wilkins mysteries.
We maken kennis met rechercheurs Ryan en Ray Wilkins. Hoewel hun namen (bijna) gelijk zijn, hadden ze persoonlijk niet verder uit elkaar kunnen liggen. Ryan groeide op in een trailerpark, heeft slechte manieren en een afkeer van de elite met hun privileges maar hij is ook bijzonder scherpzinnig. Zijn partner Ray is een goed verzorgde Oxford alumnus van het prestigieuze Balliol College, met rijke Nigeriaans-Londense roots en veel charisma. Ze hebben helemaal niets met elkaar, maar wanneer er een jonge vrouw wordt gewurgd bij Barnabas Hall, moeten ze wel.
Hoewel het hier als thriller is gepresenteerd, is het meer een detective of mystery. Het is niet bloedstollend spannend, meer suspense. De spanning zit met name in het schuren van de verschillende personages: Een botsing van karakters en verschillende leefwerelden. De interactie tussen beide rechercheurs geven het verhaal kleur, de moord en de oplossing daarvan raakten soms bijna op de achtergrond. Hun dynamiek is levensecht, het schuurt en het knalt, het is ongemakkelijk maar soms ook grappig door de scherpe dialogen. Naast deze goed uitwerkte personages is ook de sfeer subliem. Mason neemt ruim de tijd om de universiteitsterreinen en de stad zo te beschrijven dat je het helemaal voor je ziet. Het plot zit goed in elkaar en er zijn genoeg wendingen om het interessant te houden tot het einde. De schrijfstijl is gedetailleerd en de korte hoofdstukken nodigen uit tot doorlezen. Actuele maatschappelijke thema's zijn op neutrale wijze in het verhaal verwerkt, wat in combinatie met de gelaagde personages zorgt voor een mooi evenwicht in diepgang en spanning waarbij de humor het geheel vlot en luchtig maakt. Al met al een verrassend origineel begin van een Britse detectiveserie met een meesterlijk en ontzettend menselijk duo.
We maken kennis met rechercheurs Ryan en Ray Wilkins. Hoewel hun namen (bijna) gelijk zijn, hadden ze persoonlijk niet verder uit elkaar kunnen liggen. Ryan groeide op in een trailerpark, heeft slechte manieren en een afkeer van de elite met hun privileges maar hij is ook bijzonder scherpzinnig. Zijn partner Ray is een goed verzorgde Oxford alumnus van het prestigieuze Balliol College, met rijke Nigeriaans-Londense roots en veel charisma. Ze hebben helemaal niets met elkaar, maar wanneer er een jonge vrouw wordt gewurgd bij Barnabas Hall, moeten ze wel.
Hoewel het hier als thriller is gepresenteerd, is het meer een detective of mystery. Het is niet bloedstollend spannend, meer suspense. De spanning zit met name in het schuren van de verschillende personages: Een botsing van karakters en verschillende leefwerelden. De interactie tussen beide rechercheurs geven het verhaal kleur, de moord en de oplossing daarvan raakten soms bijna op de achtergrond. Hun dynamiek is levensecht, het schuurt en het knalt, het is ongemakkelijk maar soms ook grappig door de scherpe dialogen. Naast deze goed uitwerkte personages is ook de sfeer subliem. Mason neemt ruim de tijd om de universiteitsterreinen en de stad zo te beschrijven dat je het helemaal voor je ziet. Het plot zit goed in elkaar en er zijn genoeg wendingen om het interessant te houden tot het einde. De schrijfstijl is gedetailleerd en de korte hoofdstukken nodigen uit tot doorlezen. Actuele maatschappelijke thema's zijn op neutrale wijze in het verhaal verwerkt, wat in combinatie met de gelaagde personages zorgt voor een mooi evenwicht in diepgang en spanning waarbij de humor het geheel vlot en luchtig maakt. Al met al een verrassend origineel begin van een Britse detectiveserie met een meesterlijk en ontzettend menselijk duo.
1
Reageer op deze recensie
