bijzondere schrijfstijl

De bijzondere schrijfstijl voert de lezer mee in het verhaal van Omar en Alex. Beide op hun eigen manier worstelend met het leven als tiener en hun geaardheid. En in die zoektocht, vinden ze elkaar.
In wisselend perspectief volg je de beide jongens, waarbij je net genoeg zicht krijgt op hun achtergrond en levenssituatie om een beeld te krijgen bij wie ze zijn, maar net te weinig om echt een volledig profiel te schetsen. Dat laat ruimte voor de verbeelding van de lezer. Deze uitwerking van de personages is origineel en maakt het geheel enigzins poëtisch.
De expliciet beschreven seksuele gevoelens en handelingen, daar heb ik persoonlijk niets mee. Het verhaal geeft wel heel goed zicht op de worsteling van twee jonge mannen en alle facetten die hierbij komen kijken, dus óók de fysieke component.

Het thema is actueel en met de schrijver in het achterhoofd, doet het boek vermoeden dat er in fictie vorm, ook zijn eigen zoektocht is beschreven. Dat blijkt ook uit het dankwoord. Het boek leent zich qua thematiek goed voor het open gesprek hierover. Het is wellicht ook een 'gids' voor de jongere die nu worstelt, maar daar voelt het boek tegelijk te literair voor.

Het thema is actueel en wellicht zelfs weinig origineel nu, dat geldt echter niet voor de uitwerking. Dit boek klinkt nog na als je het uit hebt...en dat getuigd van heel goed schrijverschap.