Ontdekken wat er te ontdekken valt

Enkele maanden geleden hoorde ik voor het eerst over Hans Stolp. Ik las in het tijdschrift Bres een artikel over Het gebed en ging in de bibliotheek opzoek naar het boek. Het gebed vond ik niet, wel De mysteriën van Christus, eveneens van Stolp. Ik voelde me een schatgraver die een schat vond; een schatkist vol geheimen die aan me werden uitgelegd. Enthousiast en vervuld van vreugde las ik iedere pagina. Het boek was nog niet uit of Het gebed kwam weer op mijn pad; nu via uitgeverij AnkhHermes. Nieuwsgierig nam ik het ter hand. Wat is dat eigenlijk, bidden? ‘Hoop in bange dagen.’ En tijdens de niet zo bange dagen?

Het gebed is een handzaam boekje van 143 pagina’s (inclusief noten). Vergis je niet, het formaat mag klein zijn, die inhoud is groots. In tien essays belicht Stolp het gebed zoals we dat vroeger kenden en hoe we het nu kunnen invullen. Waar bidden vroeger een gewoonte was, waarbij God gesmeekt werd om hulp bij angst en onmacht, is bidden tegenwoorden een zoektocht naar innerlijke rust, waarbij je het gesprek aan kunt gaan met een hogere macht – die in jezelf stoelt.

“Bidden is je innerlijk leeg maken, je verheffen boven het alledaagse om te kunnen horen wat van verre of diep van binnenuit tot ons gezegd wordt.” – p. 36

Een gesprek aan gaan is niet gemakkelijk. Het vraagt rust en kalmte, routine en openheid. Stolp legt uit hoe wij in de 21ste eeuw onszelf opnieuw uitvinden en hoe wij een nieuwe vorm van geloven ontwikkelen. Bidden om het vragen – je handen ineenslaan op gezette tijden – is niet meer van deze tijd, al zal het voor sommigen nog werken en dat is goed. In deze nieuwe tijd vergaren we kennis van het hart en hebben een innerlijk weten over de wereld van het licht. In deze bewustzijnsverandering wordt de transformatie van deze tijd zichtbaar; alles verandert, dus zal de manier van bidden ook veranderen.

Het gebed is als een spiegel, waarin je jezelf kunt leren kennen. Ter inspiratie sluit ieder essay af met een gebed. Dat vind ik prettig, want als praktisch mens hou ik ervan een voorbeeldje te krijgen. Het geeft inzicht in hoe divers een gebed kan zijn en de auteur moedigt de lezer dan ook aan het eigen gebed vorm te geven op een manier die bij jou past. Dit mag met woorden, maar mag ook zeker met stilte; de stilte van het hart.
Naar mate ik verder kwam in dit boek, ging ik steeds langzamer lezen. Zoals een wijnproever de wijn laat walsen in een glas, de geur opsnuift en dan een slokje door de mond laat rollen, zo las ik de essays in dit boek. Ieder woord nam ik zorgvuldig in me op en ik weet zeker dat als ik het nog eens lees ik nieuwe dingen ontdek.

Dankbaar voor dit geschenk van Uitgeverij AnkhHermes en dankbaar voor de wijze woorden van Stolp draag ik dit boek met me mee; voor de bange dagen maar ook voor de niet zo bange dagen, omdat ik dan meer rust heb te ontdekken wat er te ontdekken valt.