Een sterk tweede deel!

Deel 2 van de trilogie De Orde van de Poortwachters - Dissociatie - van Oli Veyn heeft weer zo'n prachtige cover als het eerste deel. Nu met mooie gele tinten en wederom de zo belangrijke sleutel. Achter de sleutel zien we een bos waar een pad doorheen loopt. Waarheen leidt het pad? Welke weg moet Nido gaan?

Zowel deze als de cover voor het eerste boek zijn mede ontworpen door Tom Smits van Leijp Vormgeving. Samen met de schrijfster tekende Najla Kay de prachtige kaart die ik samen met een aantal goodies bij het boek kon bestellen.

Nido, Nolin en Deveah zijn door Berger naar Stonehenge Control Division gebracht. Daarna verdwijnt hij. In Stonehenge wordt Nido ingedeeld als Aas, het laagste van het laagste. Aas hebben geen rechten, geen privileges, niks. Ze dienen als kanonnenvoer. Toch probeert Nido er het beste van te maken. Ze is een heerlijk eerlijk personage dat tot het uiterste gaat om haar vrienden te beschermen. Ze vergeet daarbij vaak dat ze tevens voor zichzelf moet zorgen. Ook hier heeft ze een aartsvijand die haar in alles probeert te dwarsbomen.

Het was weer genieten van de prachtige werelden die Oli gecreëerd heeft. Zo compleet, sommige mooi, maar meestal gruwelijk. De poorten en de andere dimensies. De personages die worstelen met hun gevoelens, niet open en eerlijk zijn om elkaar te beschermen. De dilemma's waarvoor zij ze stelt. Vanaf de eerste pagina word je als lezer het verhaal in gezogen. Je wilt verder lezen, weten hoe het verder gaat. Wat krijgen Nido en haar vrienden te verduren? Hopelijk laat het derde deel niet lang op zich wachten.