Lezersrecensie
Een gevaarlijk kat-en-muisspel vol geheimen, verleiding en verraad
“De laatste jager” is het eerste deel in de Crimson Moth-duologie van Kirsten Ciccarelli: een meeslepende romantasy over de onmogelijke liefde tussen een heks en haar natuurlijke vijand — een heksenjager. Wat begint als een klassieke enemies-to-lovers, ontpopt zich al snel tot een intens en gelaagd verhaal vol geheimen, verraad, morele dilemma’s en een onweerstaanbare aantrekkingskracht.
Vanaf de eerste bladzijde werd ik het verhaal ingezogen. Kirsten Ciccarelli hanteert een toegankelijke schrijfstijl, rijk aan beeldspraak en innerlijke reflectie. Ze schetst haar wereld en personages met filmische precisie, waardoor scènes bijna tastbaar worden. Denk aan zinnen als: “De vlammetjes maakten een schemerachtig licht, alsof de kamer geduldig had gewacht op haar terugkeer.” Zulke beschrijvingen roepen onmiddellijk sfeer op. De dialogen zijn levendig, natuurlijk en dragen veel bij aan het tempo van het verhaal én de onderliggende spanningen tussen de hoofdpersonages.
Die hoofdpersonages — Rune en Gideon — zijn zonder twijfel het kloppende hart van deze roman. Beiden zijn complex, gelaagd en overtuigend uitgewerkt. Hun voortdurende kat-en-muisspel, het getwijfel tussen plicht en verlangen, tussen ideologie en gevoel, vond ik heerlijk om te volgen. De vonk tussen hen is voelbaar, maar wat hun relatie echt interessant maakt, is de constante spanning: wie speelt met wie? Waar ligt de grens tussen schijn en werkelijkheid?
Rune draagt al van jongs af aan een masker van oppervlakkigheid, een houding die haar beschermt en tegelijk haar sterkste wapen is. Onder haar glimlach schuilt een scherp verstand, en achter haar frivole houding gaat een diep gewortelde strijdlust schuil. Ze weet hoe ze informatie moet verzamelen van mannen die haar onderschatten — en speelt dat spel met verve. Gideon daarentegen is een heksenjager met principes, maar ook met twijfels. Zijn groei en innerlijke conflicten geven het verhaal extra diepte.
Wat ik bewonder in dit boek is hoe het thema’s als loyaliteit, rechtvaardigheid en identiteit verweeft met romantiek en spanning. De laatste jager is niet alleen een liefdesverhaal, maar ook een verhaal over overtuigingen, opoffering en vertrouwen.
Ik kijk reikhalzend uit naar het tweede deel.
Vanaf de eerste bladzijde werd ik het verhaal ingezogen. Kirsten Ciccarelli hanteert een toegankelijke schrijfstijl, rijk aan beeldspraak en innerlijke reflectie. Ze schetst haar wereld en personages met filmische precisie, waardoor scènes bijna tastbaar worden. Denk aan zinnen als: “De vlammetjes maakten een schemerachtig licht, alsof de kamer geduldig had gewacht op haar terugkeer.” Zulke beschrijvingen roepen onmiddellijk sfeer op. De dialogen zijn levendig, natuurlijk en dragen veel bij aan het tempo van het verhaal én de onderliggende spanningen tussen de hoofdpersonages.
Die hoofdpersonages — Rune en Gideon — zijn zonder twijfel het kloppende hart van deze roman. Beiden zijn complex, gelaagd en overtuigend uitgewerkt. Hun voortdurende kat-en-muisspel, het getwijfel tussen plicht en verlangen, tussen ideologie en gevoel, vond ik heerlijk om te volgen. De vonk tussen hen is voelbaar, maar wat hun relatie echt interessant maakt, is de constante spanning: wie speelt met wie? Waar ligt de grens tussen schijn en werkelijkheid?
Rune draagt al van jongs af aan een masker van oppervlakkigheid, een houding die haar beschermt en tegelijk haar sterkste wapen is. Onder haar glimlach schuilt een scherp verstand, en achter haar frivole houding gaat een diep gewortelde strijdlust schuil. Ze weet hoe ze informatie moet verzamelen van mannen die haar onderschatten — en speelt dat spel met verve. Gideon daarentegen is een heksenjager met principes, maar ook met twijfels. Zijn groei en innerlijke conflicten geven het verhaal extra diepte.
Wat ik bewonder in dit boek is hoe het thema’s als loyaliteit, rechtvaardigheid en identiteit verweeft met romantiek en spanning. De laatste jager is niet alleen een liefdesverhaal, maar ook een verhaal over overtuigingen, opoffering en vertrouwen.
Ik kijk reikhalzend uit naar het tweede deel.
1
Reageer op deze recensie