Lezersrecensie
Wanneer de fictie wordt ingehaald
Juli 2020 het boek “2020 Kamp Alpha – de pest meester” lezen zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan.
Werelwijd woedt het virus Covid-19, algemeen gekend onder de naam “Corona-virus”. Schijnbaar had Suzanna Esther reeds in mei 2017 een aanzet gemaakt met dit verhaal om het begin 2020 af te werken. Inmiddels is het meer dan actueel en lijkt de fictie op een akelige wijze ingehaald door de werkelijkheid.
Het verhaal is zeer vlot leesbaar met een tragische dynamiek.
Januari 2019 - Warner Rosenboom is werkzaam als laborant in een ziekenhuis waar alle nodige maatregelen zijn genomen om een verdere verspreiding van een mysterieuze ziekte in te dijken. Overal zie je mondkapjes, dispensers, handschoenen. In welk wespennest is hij verwikkeld?
Januari 2020 – Sophie Duval, tandarts, raadslid en vriendin van Arjen Verlinden behoort tot de groep van mensen die tegen huisdieren zijn, ondanks het feit dat haar vriend een hondje heeft. Huisdieren zouden de overbrengers van een besmettelijk virus op de bevolking zijn en moeten in quarantaine of zelfs afgemaakt worden.
De situatie wordt stilaan onhoudbaar. Er worden doelgerichte razzia’s gehouden om verborgen dieren op te sporen. Buren verklikken elkaar, zodat sommige baasjes genoodzaakt zijn om met hun dieren onder te duiken.
Lisette Jaring kruist met haar fretje het pad van Arjen. Beiden krijgen een pamflet onder ogen waarin hen een veilig onderkomen wordt beloofd. Zij grijpen deze strohalm met beide handen aan en worden met hun huisdier opgehaald. Een helse tocht doet hun hoop op een schuilplaats zienderogen slinken. Hebben zij de goede keuze gemaakt of toch niet?
Dit boek lezen in tijden van een echte, wereldwijde pandemie, doet de lezer meer dan eens huiveren en naar adem happen. Doemscenario’s werden reeds werkelijkheid. Zal het ooit zo ver komen als in het boek aangegeven? Je mag er niet aan denken.
Werelwijd woedt het virus Covid-19, algemeen gekend onder de naam “Corona-virus”. Schijnbaar had Suzanna Esther reeds in mei 2017 een aanzet gemaakt met dit verhaal om het begin 2020 af te werken. Inmiddels is het meer dan actueel en lijkt de fictie op een akelige wijze ingehaald door de werkelijkheid.
Het verhaal is zeer vlot leesbaar met een tragische dynamiek.
Januari 2019 - Warner Rosenboom is werkzaam als laborant in een ziekenhuis waar alle nodige maatregelen zijn genomen om een verdere verspreiding van een mysterieuze ziekte in te dijken. Overal zie je mondkapjes, dispensers, handschoenen. In welk wespennest is hij verwikkeld?
Januari 2020 – Sophie Duval, tandarts, raadslid en vriendin van Arjen Verlinden behoort tot de groep van mensen die tegen huisdieren zijn, ondanks het feit dat haar vriend een hondje heeft. Huisdieren zouden de overbrengers van een besmettelijk virus op de bevolking zijn en moeten in quarantaine of zelfs afgemaakt worden.
De situatie wordt stilaan onhoudbaar. Er worden doelgerichte razzia’s gehouden om verborgen dieren op te sporen. Buren verklikken elkaar, zodat sommige baasjes genoodzaakt zijn om met hun dieren onder te duiken.
Lisette Jaring kruist met haar fretje het pad van Arjen. Beiden krijgen een pamflet onder ogen waarin hen een veilig onderkomen wordt beloofd. Zij grijpen deze strohalm met beide handen aan en worden met hun huisdier opgehaald. Een helse tocht doet hun hoop op een schuilplaats zienderogen slinken. Hebben zij de goede keuze gemaakt of toch niet?
Dit boek lezen in tijden van een echte, wereldwijde pandemie, doet de lezer meer dan eens huiveren en naar adem happen. Doemscenario’s werden reeds werkelijkheid. Zal het ooit zo ver komen als in het boek aangegeven? Je mag er niet aan denken.
1
2
Reageer op deze recensie