Regelrechte verkrachting

Vanwege de hype rond Ana Huang maar eens begonnen aan dit boek. Sinds mijn pubertijd ben ik fan van romance, heb ook de nodige boeketje betaald. Dus ik was benieuwd.
Grotendeels was ik bored. De setting is misschien wat anders (Aziatische achtergrond met bijbehorende problematiek voor vrouwen), maar voor de rest is het allemaal cliché. Tot de scène in de bibliotheek: die valt het anders dan als verkrachting te betitelen. Door een man die een halve Tate is: ze is van mij, ik al wel ik haar niet. En als je aan haar komt, sla ik je verrot.
Ik heb echt de nodige alpha males gelezen en vertaald, maar zo zout heb ik het nog niet meegemaakt. En dat in een tijd waarin steeds meer aandacht is voor consent (ik heb Russo er niet op kunnen betrappen), geweld in relaties, femicide etc.
Dit soort boeken houdt de mythe in stand dat als een vrouw nee zegt ze ja bedoelt, dat ze overweldigd wil worden en dat mannen vooral hun gang kunnen gaan als ze er zijn in hebben.
Echte passie zit 'm niet in dat soort dingen.
Verschrikkelijk dat dit boek het licht heeft gezien en door hordes vrouwen zo de hemel wordt ingeprijsd.