Een gelaagd en kwetsbaar verhaal over liefde, vergankelijkheid en hoop, verteld in een poëtische stijl die zowel confronteert als ontroert.

Boekrecensie: Pas de deux del’amour
Auteur: Dens Vroege
Beoordeling: (4 van de 5 sterren)
Waarom deze score: Een rauw, gelaagd en bijzonder invoelbaar verhaal dat met originele stijl en diepgang de lezer weet te raken.

Samenvatting:
Pas de deux del’amour vertelt het verhaal van Hessel en Ilya, twee mannen die in een tijd van maatschappelijke spanningen en persoonlijke breekbaarheid hun weg naar elkaar vinden. De liefde tussen hen ontvouwt zich langzaam, maar intens. Het boek biedt niet alleen hun perspectief, maar laat ook andere personages aan bod komen, wat zorgt voor een breed en gelaagd beeld van hun wereld. Tegelijkertijd is er een metaverhaal verweven: de film die Hessel en Ilya maken weerspiegelt een hoopvol toekomstbeeld – een wereld zoals die zou kunnen of moeten zijn.

Schrijfstijl:
Dens Vroege hanteert een bijzondere stijl, doorspekt met ouderwets aandoende woorden die het verhaal een poëtische, haast filosofische toon geven. De alwetende verteller in de verleden tijd geeft het geheel een afstandelijke, maar doordachte sfeer. De korte hoofdstukken dragen bij aan een prettig leesritme.

Verhaallijn:
De plot ontwikkelt zich in een rustig tempo, met hier en daar zijwegen die bijdragen aan de opbouw van de personages en hun wereld. Hoewel het niet draait om spannende wendingen, is de emotionele gelaagdheid de ware kracht van het verhaal. De film die de hoofdpersonages maken dient als krachtig symbool en vormt een originele verhaallijn binnen het geheel.

Karakterontwikkeling:
De personages, en met name Hessel en Ilya, zijn diepgaand en realistisch uitgewerkt. Hun gedachtegangen – soms rauw, soms breekbaar – maken hen menselijk en herkenbaar. Ook de bijpersonages krijgen genoeg ruimte om hun motieven te tonen, wat het verhaal verrijkt.

Thema’s en boodschap:
Centrale thema’s zijn liefde in al haar vormen, identiteit, vergankelijkheid en de zoektocht naar een betere wereld. De manier waarop liefde tussen twee mannen in een complexe tijd wordt neergezet, is zowel kwetsbaar als krachtig. De film die zij maken fungeert als metafoor voor hoop en verandering.

Emotionele impact:
Het verhaal roept een mengeling van emoties op: melancholie, tederheid, hoop en ook een zekere zwaarte. De toon is reflectief, soms pijnlijk eerlijk, maar altijd menselijk. Het is een boek dat onder de huid kruipt en bijblijft.

Sterke punten:
• Gelaagde schrijfstijl met een eigen stem
• Korte hoofdstukken die het leesbaar houden
• Brede perspectiefwisseling die het verhaal diepgang geeft
• Een liefdevol en ontroerend portret van twee mensen
• Thematische rijkdom en symboliek, met name in het filmproject

Conclusie:
Pas de deux del’amour is een integer en literair verhaal over liefde in al haar vormen, verlies en hoop. Het is een aanrader voor lezers die houden van psychologische diepgang, maatschappelijk relevante thema’s en een poëtische vertelstijl. Vooral voor liefhebbers van literaire queer fictie is dit een waardevolle toevoeging aan de boekenkast.

Leeservaring:
Wat me het meest raakte, is de kwetsbaarheid van de personages en de manier waarop hun liefde een tegenwicht biedt aan de zwaarte van hun realiteit.

Ik heb dit boek als recensie-exemplaar gelezen en dit is mijn persoonlijk mening.