Hartverwarmend en schrijnend tegelijk

Ik ben gek op liefdesverhalen, helemaal wanneer deze verhalen over de liefde tussen twee vrouwen gaan. Helaas zijn deze boeken nog steeds best schaars en loopt een groot deel ook nog dramatisch af. Wat was ik blij toen ik op Instagram las over ‘Zomerburen’ van Rianne Robben, dat op basis van de cover en flaptekst op mij overkwam als een heerlijk feelgoodboek.

Ik moet zeggen dat dit boek absoluut niet is wat ik ervan had verwacht. Is dat erg? Zeker niet. Ik moest alleen even omschakelen toen ik erachter kwam dat dit geen Jill Mansell-achtig liefdesverhaal was, maar best een serieuze boodschap had over twijfels en homofobie. Een belangrijke boodschap, verpakt in een luchtig verhaal, waardoor het gelukkig nooit te zwaar op de hand werd.

Waar ik mij niet zo bewust van was, is dat er in Nederland eigenlijk nauwelijks boeken zijn over biseksualiteit. De hoofdpersoon is eigenlijk altijd óf hetero, óf homo/lesbisch. En ook in het echte leven wordt vaak gedaan alsof biseksualiteit niet bestaat. Mensen denken vaak dat als je biseksueel bent, je gewoon niet kunt kiezen waar je bij hoort. Daarom is het ontzettend goed dat er met ‘Zomerburen’ nu ook een boek is met speciale aandacht voor biseksualiteit.

'Zomerburen' is zowel hartverwarmend als schrijend. De manier waarop Olivia’s gevoelens voor Ilse worden omschreven, kan ik niet anders omschrijven dan ‘lief’. Aan de andere kant wordt pijnlijk duidelijk hoe bekrompen er vaak nog over niet-hetero’s wordt gedacht. En natuurlijk: over die homofobie lees je liever niet (sommige opmerkingen en situaties waren behoorlijk pijnlijk), maar het bestaat en moet benoemd worden.Met 'Zomerburen' heeft Robben dit op een toegankelijke manier bespreekbaar gemaakt.

Gelukkig was het zeker niet een en al ellende. Met een Imagine Me and You-waardig einde (als je deze film niet gezien hebt, ga hem dan kijken!) kreeg ik toch nog mijn feelgood-ervaring.