Een psychologisch spel (met de lezer)

Na zijn doorbraakboek Boek der spiegels, komt E.O. Chirovici nu met een tweede boek: Nacht in Parijs. Ook in deze thriller speelt (de maakbaarheid) van het geheugen een grote rol. In hoeverre zijn onze herinneringen betrouwbaar en/of worden onze herinneringen beïnvloed?

Met dit boek heeft Chirovici wederom een psychologische misdaadroman pur sang afgeleverd. De auteur slaagt er goed in om verwarring te zaaien en vragen op te werpen bij de lezer. Niemand lijkt te vertrouwen - zelfs de verteller niet - en dat houdt je scherp en alert. Je hebt geen idee waar het verhaal je heen leidt en door het opvoeren van veel verschillende personages ontstaan er zoveel verdachten dat je zelf de meest gekke scenario's gaat bedenken over wat er gebeurd kan zijn. Niets mis met een breinbreker, maar hier werd het op een gegeven moment te ver doorgevoerd en verzandde het verhaal voor mij in totale verwarring. Ook de opbouw, met de nodige tijdsprongen, droeg daar aan bij en maakte het verhaal bij vlagen te rommelig om fijn door te lezen.

Dit alles neemt niet weg dat de thema's die de auteur in dit boek aansnijdt (waarheid, geheugen, schuld(gevoel) en boete) intrigerend blijven om over te lezen. Bestaat er één waarheid wat betreft onze herinneringen? Of maken we ze zelf mooier of slechter met wat voor reden dan ook? Ook het hoofdpersonage wordt voldoende psychologisch uitgediept. De uitwerking is alleen net iets minder ge(s)laagd dan in Boek der spiegels. En ook de uitkomst overtuigde niet helemaal. Deze zag ik zeker niet aankomen, maar boette aan kracht in door de ongeloofwaardigheid ervan. Een uitdagend boek voor de liefhebber van psychologische misdaadromans.

* Dit boek heb ik gewonnen met een giveaway hier op Hebban, waarvoor mijn dank.