Saai en ongemakkelijk

Tom Pearman is als jeugdvoetballer goed genoeg om het tot in het nationale elftal te schoppen. De top als volwassene bereiken blijkt echter net iets te hoog gegrepen en als negentienjarige wordt hij gecontracteerd door Town, een subtopper. Hij presteert wisselvallig en raakt op sociaal vlak een beetje geïsoleerd. Gedurende het eerste seizoen bij Town woont hij in bij de familie Davey, samen met nog twee andere voetballers. Mijnheer Davey is vicevoorzitter van Town en hij en zijn vrouw nemen elk seizoen een paar nieuwkomers op. Liam, een van hun zoons, is terreinverzorger van de club. Als Tom hem voor het eerst bij zijn gastgezin ontmoet, komt hij tot het besef dat hij zich tot hem aangetrokken voelt. De voetbalwereld en homorelaties blijken echter moeilijk samen te gaan en Tom zelf is er ook helemaal niet klaar voor om aan zichzelf toe te geven dat hij op mannen valt. Liam op zijn beurt is bevriend met Leah, de vrouw van Chris Easter, een van de andere spelers van Town. Net op het moment dat Easter geblesseerd en gefrustreerd thuis zit, neemt Liam Leah in vertrouwen aangaande wat er speelt tussen hem en Tom. Leah neemt op haar beurt Chris in vertrouwen. En Chris neemt het veelgelezen internetforum van de club in vertrouwen…

Voor Een natuurtalent praatte schrijver Ross Raisin (1979) met mensen uit de voetbalwereld, en met enkele homofiele voetballers, zodat hij waarheidsgetrouw kon schrijven over hoe het er achter de schermen bij de professionele voetbalclubs aan toe gaat. Ross Raisin wilde ware anekdoten in zijn boek verwerken en kreeg van diegenen waarmee hij praatte meer verhalen te horen dan hij uiteindelijk in het boek kon stoppen. Sommige verhalen wilde hij ook niet vertellen omdat ze te herkenbaar kunnen zijn. Raisin ondervond dat rechtlijnig denken nog steeds een belangrijk onderdeel uitmaakt van de voetbalwereld en hij wilde de mensen die hem heel wat over dit wereldje leerden, daar dan ook tegen beschermen. De personages zijn fictief maar maken dingen mee die gebaseerd zijn op ware feiten. De Engelstalige versie van het boek kwam in het voorjaar van 2017 uit en werd vertaald door Dennis Keesmaat.

Tom wordt het meest van al gevolgd in dit boek. Zijn eenzame momenten, ver weg van zijn ouders en zus en omringd door mensen bij wie hij zichzelf niet kan zijn, en zijn strijd om het basiselftal te halen, zijn de ruggengraat van dit boek. We volgen Tom tijdens trainingen, tijdens dode momenten op de spelersbus, in hotels, tijdens de wedstrijden uiteraard en op alle andere momenten waarop het voetbal een rol speelt in zijn leven, en dat zijn er heel wat. De aantrekkingskracht tussen Liam en hem speelt uiteraard ook een rol in het boek maar is niet het hoofdthema. Het merendeel van de momenten die de auteur heeft voorbehouden voor andere personages, brengt hij Chris Easter of zijn vrouw Leah in de kijker. Meestal gaat het dan nog steeds over voetbal. Dus ja, dit is absoluut een voetbalboek.

Raisin had een interessant boek kunnen schrijven over hoe een homo zijn weg zoekt in de voetbalwereld, maar in plaats daarvan brengt hij het thema eerst in het boek en doet hij er vervolgens alles aan om het niet al té belangrijk te maken. In de uitwerking van dit gegeven had veel meer gezeten maar Raisin heeft in plaats daarvan gekozen om de saaie opeenvolging van trainingen en wedstrijden, met af en toe een blessure ter afwisseling, te beschrijven. Die paar slechtgeschreven intieme momenten tussen Tom en Liam doen het boek bovendien ook geen goed want wat vooral overheerst is de idee dat de schrijver zich ongemakkelijk voelde bij het schrijven ervan. De vertelstijl is ook erg afstandelijk, alsof de personages geen deel willen uitmaken van het verhaal. Het geheel voelt erg klinisch en vrijblijvend aan. Voetbal was nooit eerder zo saai als in dit boek.