Lezersrecensie
Een modern noodlotsdrama !
Dat de zeer getalenteerde Lucy Clarke na 2016 niet meer vertaald werd, mag op z'n minst opmerkelijk genoemd worden. Heel terecht heeft uitgeverij Boekerij haar opnieuw een podium gegeven in het Nederlandse taalgebied.
GEEN ZONDAGSUITJE
Als vier jeugdvriendinnen op meerdaagse trektocht naar Noorwegen gaan, denken ze gekozen te hebben voor een combinatie van organisatie en avontuur. Net genoeg escapisme om de 'rat race', de relatieperikelen, het verlies van intimi en ander getob achter zich te laten. Maar het wordt meteen duidelijk dat Lucy Clarke de spanning snel wil opvoeren. Kleine frustraties groeien uit tot regelrechte verwijten. Vrouwen die niet in de bergen zijn opgegroeid, kunnen hun ruigheid en het bijbehorende weer niet lezen. En wie zijn de mannen van de gemeenschap rond de lodge bij het vertrek- en aankomstpunt?
Wat je van Lucy Clarke mag verwachten, krijg je ook: wantrouwen en leugens, schuld en het vereffenen ervan, schoonheid en duisternis als twee kanten van dezelfde medaille en... de onafwendbare apocalyptische wereld waar niemand ongeschonden uitkomt! Het inktzwarte en de spanning komen regelrecht uit het wezen van de mens. Uiteindelijk leidt dit onverkwikkelijke gegeven tot een strijd op leven en dood waarna niets meer is zoals het was!
HAAR SIGNATUUR
'De hike' is een spiegel van 'De onderstroom' (2016). De Engelstalige titel 'The castaways' (de verworpenen) doet het verhaal over de opvarenden van een zeilschip in een tropische omgeving meer recht! Net als de rondtrekkende meiden hebben de bootreizigers moeite om hun plek in het leven op te eisen. Over een aantal hangt een sfeer van verslagenheid. Daarom kun je hen omarmen en raken ze je ziel aan. De personages van Lucy Clarke ontroeren altijd!
Hoe ver het zeiljacht je ook brengt, hoe hoog de berg ook is die je beklimt, een ontsnappingsroute is er nooit. Individuen zijn hoe dan ook gekluisterd aan het aardse. 'De bergen zijn wreed', lees je. 'Het interesseert ze niet wie er kapot en bebloed achter blijft.'
IN DE JUISTE VOETSPOREN
Als je door het oeuvre van deze schrijfster bladert, kun je je niet van de indruk ontdoen dat de noodlotsdrama's uit de theatergeschiedenis deze afgestudeerde in de Engelse literatuur erg aanspreken. En een boeiende traditie mag altijd worden voortgezet!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
GEEN ZONDAGSUITJE
Als vier jeugdvriendinnen op meerdaagse trektocht naar Noorwegen gaan, denken ze gekozen te hebben voor een combinatie van organisatie en avontuur. Net genoeg escapisme om de 'rat race', de relatieperikelen, het verlies van intimi en ander getob achter zich te laten. Maar het wordt meteen duidelijk dat Lucy Clarke de spanning snel wil opvoeren. Kleine frustraties groeien uit tot regelrechte verwijten. Vrouwen die niet in de bergen zijn opgegroeid, kunnen hun ruigheid en het bijbehorende weer niet lezen. En wie zijn de mannen van de gemeenschap rond de lodge bij het vertrek- en aankomstpunt?
Wat je van Lucy Clarke mag verwachten, krijg je ook: wantrouwen en leugens, schuld en het vereffenen ervan, schoonheid en duisternis als twee kanten van dezelfde medaille en... de onafwendbare apocalyptische wereld waar niemand ongeschonden uitkomt! Het inktzwarte en de spanning komen regelrecht uit het wezen van de mens. Uiteindelijk leidt dit onverkwikkelijke gegeven tot een strijd op leven en dood waarna niets meer is zoals het was!
HAAR SIGNATUUR
'De hike' is een spiegel van 'De onderstroom' (2016). De Engelstalige titel 'The castaways' (de verworpenen) doet het verhaal over de opvarenden van een zeilschip in een tropische omgeving meer recht! Net als de rondtrekkende meiden hebben de bootreizigers moeite om hun plek in het leven op te eisen. Over een aantal hangt een sfeer van verslagenheid. Daarom kun je hen omarmen en raken ze je ziel aan. De personages van Lucy Clarke ontroeren altijd!
Hoe ver het zeiljacht je ook brengt, hoe hoog de berg ook is die je beklimt, een ontsnappingsroute is er nooit. Individuen zijn hoe dan ook gekluisterd aan het aardse. 'De bergen zijn wreed', lees je. 'Het interesseert ze niet wie er kapot en bebloed achter blijft.'
IN DE JUISTE VOETSPOREN
Als je door het oeuvre van deze schrijfster bladert, kun je je niet van de indruk ontdoen dat de noodlotsdrama's uit de theatergeschiedenis deze afgestudeerde in de Engelse literatuur erg aanspreken. En een boeiende traditie mag altijd worden voortgezet!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie
