niet uitgelezen

Tot en met bladzijde 66 gebeurt er he-le-maal niks! Rutger Pontzen produceert eindeloos lange zinnen maar ze leiden tot niets. Het boek opent met een drie pagina’s durende zin waarvan het einde onbevredigend is, omdat er nog een onderwerp en pv toegevoegd moet worden om hem te laten kloppen. Deze komen na de punt.
Ik ben ermee opgehouden. Dit geduld breng ik niet op.