Een donker, meeslepend duet dat blijft nazinderen lang nadat je het hebt uitgelezen.

Een duister duet dat kruipt onder je huid en niet meer weggaat.
Vrees niet is zo’n duologie die je niet simpelweg leest, je ondergaat haar. Cecilia Campos neemt je mee in een verhaal dat tegelijkertijd rauw, intiem, mysterieus en psychologisch intens is. Vanaf de eerste scène, wanneer een vreemdeling in dure laarzen en een ondoorgrondelijke blik voor Angelina’s deur staat, weet je als lezer: dit gaat geen gewoon romantisch avontuur worden. Dit wordt een duik in de schaduwkant van verlangen en macht.

Boek 1 – Vreemdeling

Het eerste deel voelt als een voortdurende elektriciteit in de lucht. De spanning tussen Angelina en de vreemdeling is allesbepalend. Campos speelt schitterend met het idee van aantrekken en afstoten, met grenzen die vervagen en met de vraag wat iemand werkelijk drijft.
Angelina’s ontwikkeling is geloofwaardig en intrigerend: ze ontdekt een onbekende, gedurfde kant van zichzelf, terwijl de vreemdeling haar confronteert met zowel haar verlangens als haar angsten. Alles draait om controle, wie heeft het, wie verliest het, en waarom?

De sfeer is donker, maar nooit gratuit. Campos schrijft suggestief, filmisch, en weet de dreiging net zo voelbaar te maken als de aantrekkingskracht. Je wil tegelijkertijd verder lezen en even op adem komen.

Boek 2 – Vreemder

Waar deel één vooral draait om verlangen en mysterie, duwt Vreemder de personages dieper de afgrond in en weer omhoog. Angelina’s wereld kantelt volledig en Campos durft de consequenties te verkennen van alles wat daarvoor is gebeurd.
Het tweede deel voelt groter en intenser: niet alleen een relatie in crisis, maar een identiteit in transformatie. De vraag “Wat is veiligheid eigenlijk?” vormt het kloppende hart van dit deel.

De keuzes waar Angelina voor komt te staan zijn zwaar en soms grimmig, maar ze maken haar sterker. Het verhaal raakt daarmee een onverwachte emotionele snaar: vrijheid blijkt niet hetzelfde als veiligheid, en veiligheid niet hetzelfde als liefde.

Campos’ stijl is herkenbaar: direct, geladen, en soms verbluffend poëtisch. Ze weet het duister te gebruiken als spiegel voor innerlijke strijd, zonder het boek te laten verzanden in pure somberheid.
De spanning is constant aanwezig, soms psychologisch, soms emotioneel, soms door omstandigheden die buiten Angelina’s macht liggen.

Voor wie is dit duet?
Voor lezers die houden van:
donkere romantiek met duidelijke waarschuwingen psychologische spanning ongrijpbare, moreel complexe personages verhalen die flirtende machtsspelletjes combineren met echte emotionele groei.
Niet voor wie op zoek is naar een licht, zoet of voorspelbaar liefdesverhaal. De 2 boeken zijn in een mooi jasje gezet met sprayed edges.

Vrees niet is een verslavend duet dat tintelt van spanning, mysterie en innerlijke strijd. Het is gedurfd, scherp en emotioneel gelaagd. Campos daagt de lezer uit net zo hard als haar personages: hoe ver ga je om jezelf te vinden? En wat ben je bereid op te geven?