Een verslavende cocktail van intense emoties, jeugdtrauma's en een zoektocht naar de waarheid

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Morgane Moncomble levert met 'Een herfst om je te vergeven' het veelbelovende eerste deel van haar Seizoenen-reeks af, waarin ze op onweerstaanbare wijze de hartenklop van romantiek combineert met de adrenaline van een detectiveverhaal. De roman biedt een verslavende cocktail van intense emoties, jeugdtrauma's en een zoektocht naar de waarheid.

“Het is 1 november. Herfstkou. De bladeren dwarrelen naar beneden. Edinburgh ligt verstopt onder een goudbruin tapijt. Ik word erdoor afgeleid, dit is altijd al mijn favoriete seizoen geweest.”

De premisse is direct intrigerend. We volgen Camelia, een scherpzinnige aanstaande advocate met een onverholen passie voor onopgeloste misdaden. Wanneer de mysterieuze dood van haar oude klasgenoot Rory haar pad kruist, ontwaakt haar speurdersinstinct. Alle aanwijzingen wijzen naar Lou, Rory's beste vriend, die plotseling vastzit voor moord.

Maar voor Camelia is dit meer dan een zaak; het is een kans op wraak. Jaren geleden heeft Lou haar op een vreselijke manier vernederd, en nu staat de man die haar zo gekwetst heeft, machteloos voor haar.

Lou, het 'zwarte schaap' van zijn familie, wordt geconfronteerd met een nachtmerrie: beschuldigd van moord en in de steek gelaten door iedereen, behalve... Camelia. De vrouw die hij pijn deed en die hij sindsdien niet meer heeft kunnen vergeten. De dynamiek tussen de twee is vanaf het begin geladen: hij is wanhopig op zoek naar vergeving en een nieuwe start, terwijl zij de touwtjes in handen heeft, balancerend tussen haar professionele plicht en haar persoonlijke rancune.

Wat deze roman onweerstaanbaar maakt, is de psychologische spanning en de complexe relatie tussen de hoofdpersonages. De detective-lijn – heeft Lou het gedaan, en wie is de echte moordenaar? – dient als een perfecte katalysator voor de romantische elementen. De lezer wordt meegesleept in een web van verdenkingen, flashbacks en de onvermijdelijke toenadering tussen Camelia en Lou.

“Ik sla mijn benen om zijn middel en Lou likt het stukje huid tussen mijn borsten.
Onze huid maakt overal contact. Zo fijn. Onze lichamen passen perfect in elkaar, er is nergens ruimte tussen ons. Als ik dit vijf jaar geleden had geweten...”

Moncomble blinkt uit in het schilderen van personages die diep beschadigd zijn. De 'wraak'-factor van Camelia versus Lou's smeekbede om 'vergeving' zorgt voor een duisternis en een emotionele diepte die verder gaat dan de standaard enemies-to-lovers trope. Het gaat over het opgraven van oude wonden en het vinden van liefde en vertrouwen op de meest onverwachte en gevaarlijke plek.

'Een herfst om je te vergeven' is een must-read voor liefhebbers van romantiek die smachten naar een verhaal met meer bite. Moncomble heeft een paginaverslinder gecreëerd die zowel het hart als de geest aan het werk zet. De mix van juridische intriges en de rokerige, intense aantrekkingskracht tussen twee zielen die zowel dader als slachtoffer zijn van elkaar, is verfrissend en meeslepend.
Zelf ben ik ook een liefhebber van Edinburgh, de prachtige hoofdstad van Schotland die we samen met onze Schotse vrienden meermaals bezocht hebben.

Conclusie: 'Een herfst om je te vergeven' is een uitstekende start van de Seizoenen-reeks. Het is lekker donker, romantisch en zit vol plotwendingen.