Lezersrecensie
Een levendig portret van een iconische figuur in de kunstwereld van de 20e eeuw
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
In 'Miss Guggenheim' schetst Leah Hayden een levendig portret van een iconische figuur in de kunstwereld van de 20e eeuw: Peggy Guggenheim. De roman belicht niet enkel haar glamoureuze leven als kunstverzamelaarster en muze, maar verdiept zich ook in haar complexere kant als vrouw en haar onconventionele keuzes.
Hayden slaagt erin om Peggy neer te zetten als een gedreven en onafhankelijke vrouw die haar eigen pad durfde te bewandelen. Ze beschrijft haar vroege rebelse jaren, haar passie voor moderne kunst en haar moedige beslissing om een galerie te openen in een tijd dat de kunstwereld nog overwegend door mannen werd gedomineerd.
“Peggy keek hem even nadenkend aan en liet haar blik in de verte dwalen. Ze zei: ‘Ik denk vaak dat ik uit meerdere personen besta. Enerzijds houd ik van grote steden, Parijs, Londen, New York, er is niet spannenders. Aan de andere kant heb ik behoefte aan stilte, dat heb ik altijd al gehad. Tot de mooiste herinneringen van mijn leven behoren momenten van totale rust.”
De auteur geeft in deze boeiende roman met lekker korte hoofdstukken een gedetailleerd beeld weer van Peggy's roerige liefdesleven en haar talloze relaties met kunstenaars en intellectuelen. Deze 66 hoofdstukken die zich afspelen in de jaren 1941, 1942 en 1943 worden onderbroken door een aantal hoofdstukken met als titel: ‘Venetië 1958’ waarin ze vertelt over het bezoek van Frederick Kiesler aan haar in dat jaar.
De auteur schuwt daarbij de controverse niet en belicht ook de donkere kanten van Peggy's persoonlijkheid, zoals haar onstabiliteit.
'Miss Guggenheim' is meer dan een doorsnee biografische roman. Het is een meeslepend verhaal over een fascinerende vrouw die haar stempel drukte op de kunstwereld. Hayden slaagt erin om de lezer mee te nemen naar het bruisende Parijs van de jaren 20 en 30 en de avant-garde kunstscene van New York na de Tweede Wereldoorlog.
Deze roman is vlot geschreven en rijk aan anekdotes. Hayden put uit een schat aan bronnen, waaronder Peggy's eigen dagboeken en brieven. Ook komen er tal van prominente figuren uit de kunstwereld aan het woord, waardoor de lezer een goed beeld krijgt van de context waarin Peggy leefde en werkte.
“Peggy zat in haar eentje aan het bureau in het kantoortje dat Kiesler voor haar had ingericht. Met een typemachine erop. Ze had er een vel papier in gedraaid, ernaast lagen een paar verfrommelde blaadjes. Peggy broedde al weken op de tekst van haar persbericht. Ze besefte dat het belangrijk was haar galerie met de juiste woorden te introduceren. Hoe kon ze de mensen vertellen wat deze collectie, wat deze galerie voor haar betekende, welke plannen ze ermee had? Hoe langer ze het schrijven uitstelde, hoe moeilijker het haar leek.”
Het was ook leuk om in ‘Miss Guggenheim’ meer namen tegen te komen van vrouwen van wie ik boeken las, zoals Leonora Carrington en Dorothea Tanning.
Wil je weten hoe het verderging met de hoofdrolspelers in deze roman?
Achter in het boek is een hoofdstuk hieraan gewijd.
'Miss Guggenheim' is een aanrader voor iedereen die meer wil weten over deze fascinerende vrouw en haar belangrijke rol in de kunstgeschiedenis.
Ik heb dit boek graag gelezen.
In 'Miss Guggenheim' schetst Leah Hayden een levendig portret van een iconische figuur in de kunstwereld van de 20e eeuw: Peggy Guggenheim. De roman belicht niet enkel haar glamoureuze leven als kunstverzamelaarster en muze, maar verdiept zich ook in haar complexere kant als vrouw en haar onconventionele keuzes.
Hayden slaagt erin om Peggy neer te zetten als een gedreven en onafhankelijke vrouw die haar eigen pad durfde te bewandelen. Ze beschrijft haar vroege rebelse jaren, haar passie voor moderne kunst en haar moedige beslissing om een galerie te openen in een tijd dat de kunstwereld nog overwegend door mannen werd gedomineerd.
“Peggy keek hem even nadenkend aan en liet haar blik in de verte dwalen. Ze zei: ‘Ik denk vaak dat ik uit meerdere personen besta. Enerzijds houd ik van grote steden, Parijs, Londen, New York, er is niet spannenders. Aan de andere kant heb ik behoefte aan stilte, dat heb ik altijd al gehad. Tot de mooiste herinneringen van mijn leven behoren momenten van totale rust.”
De auteur geeft in deze boeiende roman met lekker korte hoofdstukken een gedetailleerd beeld weer van Peggy's roerige liefdesleven en haar talloze relaties met kunstenaars en intellectuelen. Deze 66 hoofdstukken die zich afspelen in de jaren 1941, 1942 en 1943 worden onderbroken door een aantal hoofdstukken met als titel: ‘Venetië 1958’ waarin ze vertelt over het bezoek van Frederick Kiesler aan haar in dat jaar.
De auteur schuwt daarbij de controverse niet en belicht ook de donkere kanten van Peggy's persoonlijkheid, zoals haar onstabiliteit.
'Miss Guggenheim' is meer dan een doorsnee biografische roman. Het is een meeslepend verhaal over een fascinerende vrouw die haar stempel drukte op de kunstwereld. Hayden slaagt erin om de lezer mee te nemen naar het bruisende Parijs van de jaren 20 en 30 en de avant-garde kunstscene van New York na de Tweede Wereldoorlog.
Deze roman is vlot geschreven en rijk aan anekdotes. Hayden put uit een schat aan bronnen, waaronder Peggy's eigen dagboeken en brieven. Ook komen er tal van prominente figuren uit de kunstwereld aan het woord, waardoor de lezer een goed beeld krijgt van de context waarin Peggy leefde en werkte.
“Peggy zat in haar eentje aan het bureau in het kantoortje dat Kiesler voor haar had ingericht. Met een typemachine erop. Ze had er een vel papier in gedraaid, ernaast lagen een paar verfrommelde blaadjes. Peggy broedde al weken op de tekst van haar persbericht. Ze besefte dat het belangrijk was haar galerie met de juiste woorden te introduceren. Hoe kon ze de mensen vertellen wat deze collectie, wat deze galerie voor haar betekende, welke plannen ze ermee had? Hoe langer ze het schrijven uitstelde, hoe moeilijker het haar leek.”
Het was ook leuk om in ‘Miss Guggenheim’ meer namen tegen te komen van vrouwen van wie ik boeken las, zoals Leonora Carrington en Dorothea Tanning.
Wil je weten hoe het verderging met de hoofdrolspelers in deze roman?
Achter in het boek is een hoofdstuk hieraan gewijd.
'Miss Guggenheim' is een aanrader voor iedereen die meer wil weten over deze fascinerende vrouw en haar belangrijke rol in de kunstgeschiedenis.
Ik heb dit boek graag gelezen.
1
Reageer op deze recensie