Gevaarlijk spel als civiliserend tijdsverdrijf

Matthias Rozemond blinkt uit met deze levendige geschiedenis van Amalia (1602 - 1675), prinses van Oranje. De schrijver is geen historicus toch lijkt hij zich zeer grondig ingeleefd te hebben in achtergrond, tijdgeest en animo van deze Gravin Amalia van Solms. In mijn jeugd had ik andere ambities dan opletten in de klas tijdens geschiedenisles. Dankzij dit soort boeken krijgt de gortdroge stampkennis kleur en fleur en wekt het mijn nieuwsgierigheid naar meer over waar we vandaan komen als Nederlanders en onze rol in de wereldgeschiedenis. Rozemond’s verhaal vangt aan in het voorjaar van 1621 met de vroegwijs geworden 18-jarige Gravin in de hoofdrol als hofdame van koningin Elisabeth Stuart. Gevlucht uit Bohemen biedt stadhouder Maurits hun hofhouding een vrijplaats aan in het Paleis op de Kneuterdijk in het boertige dorp ‘s-Gravenhage ten tijde van een twistziek Holland opnieuw in oorlog met Spanje. In een reuze vaart lukt het de aantrekkelijke Amalia om van hofdame door haar huwelijk in 1625 met stadhouder Frederik Hendrik first lady van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden te worden. Het verhaal ontpopt zich al snel als een Hollandse ‘House of Cards’ avant la lettre.

“Ze was nu eenmaal Amalia van Solms-Braunfels, die kon niet zonder spel.”

Meesterlijk vertolkt Matthias de gedachtengang en diverse woordenwisselingen van Amalia in diens gevaarlijk spel, die haar voorbestemde saaie leven voor haar (omgeving) en de lezer behoorlijk opleuken. Zou dit boek ook ‘voorbestemd’ zijn voor een hele fijne tv serie? Dat hoop ik. Voorlopig heb ik een heerlijk uitje gehad in vroeg Haagse kringen en heb ik samen met Amalia vertoefd in onder andere het Lange Voorhout, Noordeinde, Kneuterdijk, Binnen- en Buitenhof van weleer. Onze Prinses van Oranje Amalia - rechtstreekse afstammeling van deze sterke, invloedrijke en gedreven Nassauvrouw - mag zich in haar handen wrijven met deze nalatenschap in naam en bloed. Rozemond’s Amalia hernieuwde mijn liefde voor ons Koningshuis, eigenmacht en de politiek.