Lezersrecensie
Leuk, luchtig met humor geschreven verhaal.
Claudia de Breij zet met het boek ‘Amalia’ de lijn van traditie voort binnen Het Koninklijk Huis. Haar voorganger Hella Haasse schreef in 1955 het boek ‘Portret van Prinses Beatrix’ en Renate Rubinstein in 1985 het boek ‘Alexander’.
Opvallend aan de cover zijn de begin- en laatste letter ‘A’ van ‘Amalia’, die zijn voor de helft zichtbaar, de andere helft staat respectievelijk aan de zijkant en binnenzijde van de stofomslag. De lezer ziet in feite ‘Mali’ staan; Mali is een Thaise meisjesnaam. Het betekent `bloem` … welgevormd schoon’.
Zou dit de verklaring van het deels wegvallen van de ‘A’ zijn?
Onder de titel staat inderdaad een wonderschone foto van Amalia.
Als je de stofomslag weghaalt zie je een zwarte hardcover waarop in gouden letters ‘Amalia’ staat gedrukt met exact hetzelfde lettertype zoals Amalia haar naam schrijft. Dit kun je als lezer zien aan de afbeelding, opgenomen in dit boek, van de brief die ze schreef aan Mark Rutte.
Amalia bracht haar jeugd grotendeels door op de Eikenhorst op landgoed De Horsten in Wassenaar. In januari 2019 verhuisde het gezin naar Paleis Huis ten Bosch in Den Haag.
Op geheel eigenwijze heeft Claudia de Breij invulling gegeven aan die speciale vraag: ‘Amalia heeft de eerste achttien jaar van haar leven redelijk buiten de publiciteit kunnen doorbrengen. Maar nu ze achttien wordt, en in theorie koningin kan worden, is het tijd om haar aan Nederland voor te stellen. Wil jij dit doen?’
Op weg naar Paleis Huis ten Bosch wordt het nog even spannend of Claudia het weet te vinden en op tijd is.
Ze wordt ontvangen door Koning Willem-Alexander, Koningin Maxima en Kroonprinses Amalia.
In de blauwe salon drinken ze thee: de koning zit links in een fauteuil, de koningin rechts op de brede bank, Amalia en Claudia op gepaste afstand, naast elkaar in het midden op een stoel.
Claudia weet het vertrouwen van Amalia te winnen en de weken daarna komen als vanzelf antwoorden op spontane én gerichte vragen, ook op die wat nog niet gesteld zijn.
Claudia schrijft niet alles op, om Amalia tegen zichzelf in bescherming te nemen.
'Op haar veertiende heeft Amalia zich verzoend met het idee van haar toekomst.
Ze heeft zich erbij neergelegd, maar nog niet omarmd. Er is nu een muur waar ze eerst overheen moet, en pas achter die muur kan ze dan misschien iets omarmen.’
Door de ogen van Claudia en met de nodige humor wordt de lezer een kijkje gegund in het leven van de bijna achttienjarige prinses.
Tijdens het verhaal wordt duidelijk dat Amalia haar leven, buiten haar Koninklijke titel, niet veel verschilt van leeftijdsgenoten; ze gaat stappen, op vakantie met vrienden, slaapt graag, kijkt vaker in de kledingkast van haar moeder en draagt geregeld haar kleding en haar kamer moet ze zelf opruimen. Ook het warme gezin waarin ze opgroeit heeft veel overeenkomsten met een burger gezin. Ze krijgt steun en vertrouwen van haar ouders.
Amalia is sportief, intelligent, bescheiden, prestatiegericht, heeft humor, weet wat er speelt in Nederland en de rest van de wereld, is sociaal; in- en meelevend, voelt zich verantwoordelijk en kan nachten dansen of keihard studeren als dit nodig is. Ze spreekt uit wat ze denkt en voelt. Eigenschappen die haar van pas kunnen komen bij haar toekomstige functie.
In de korte hoofdstukken, die met prettige pen zijn geschreven, worden verschillende onderwerpen besproken waar Amalia eerlijk antwoord opgeeft, soms filosoferend, vaker relativerend. Hierdoor krijg je als lezer een goed beeld van wie Amalia nu is; hoe ze in het leven staat, wat ze wil bereiken, hoe ze haar toekomst ziet, waar ze zich niet voor schaamt, wat ze leuk vindt, welk bijbaantje en welke hobby’s ze heeft.
Het is geen diepgaand journalistiek verhaal geworden, maar dat was ook niet de bedoeling.
Claudia heeft ruimschoots voldaan aan de vraag om Amalia voor te stellen aan Nederland.
Hoe zij zich verder zal ontwikkelen en wat voor een koningin zij wordt blijft een vraag, die nu nog niet beantwoord kan worden gezien haar leeftijd … edoch heeft degene die tussen de regels door kan lezen hier wel al een idee van.
Zeker is dat ze weet wat ze wel en niet wil; en dat is belangrijk voor haar toekomst.
Leesplezier: 4****
Schrijfstijl: 4****
Opvallend aan de cover zijn de begin- en laatste letter ‘A’ van ‘Amalia’, die zijn voor de helft zichtbaar, de andere helft staat respectievelijk aan de zijkant en binnenzijde van de stofomslag. De lezer ziet in feite ‘Mali’ staan; Mali is een Thaise meisjesnaam. Het betekent `bloem` … welgevormd schoon’.
Zou dit de verklaring van het deels wegvallen van de ‘A’ zijn?
Onder de titel staat inderdaad een wonderschone foto van Amalia.
Als je de stofomslag weghaalt zie je een zwarte hardcover waarop in gouden letters ‘Amalia’ staat gedrukt met exact hetzelfde lettertype zoals Amalia haar naam schrijft. Dit kun je als lezer zien aan de afbeelding, opgenomen in dit boek, van de brief die ze schreef aan Mark Rutte.
Amalia bracht haar jeugd grotendeels door op de Eikenhorst op landgoed De Horsten in Wassenaar. In januari 2019 verhuisde het gezin naar Paleis Huis ten Bosch in Den Haag.
Op geheel eigenwijze heeft Claudia de Breij invulling gegeven aan die speciale vraag: ‘Amalia heeft de eerste achttien jaar van haar leven redelijk buiten de publiciteit kunnen doorbrengen. Maar nu ze achttien wordt, en in theorie koningin kan worden, is het tijd om haar aan Nederland voor te stellen. Wil jij dit doen?’
Op weg naar Paleis Huis ten Bosch wordt het nog even spannend of Claudia het weet te vinden en op tijd is.
Ze wordt ontvangen door Koning Willem-Alexander, Koningin Maxima en Kroonprinses Amalia.
In de blauwe salon drinken ze thee: de koning zit links in een fauteuil, de koningin rechts op de brede bank, Amalia en Claudia op gepaste afstand, naast elkaar in het midden op een stoel.
Claudia weet het vertrouwen van Amalia te winnen en de weken daarna komen als vanzelf antwoorden op spontane én gerichte vragen, ook op die wat nog niet gesteld zijn.
Claudia schrijft niet alles op, om Amalia tegen zichzelf in bescherming te nemen.
'Op haar veertiende heeft Amalia zich verzoend met het idee van haar toekomst.
Ze heeft zich erbij neergelegd, maar nog niet omarmd. Er is nu een muur waar ze eerst overheen moet, en pas achter die muur kan ze dan misschien iets omarmen.’
Door de ogen van Claudia en met de nodige humor wordt de lezer een kijkje gegund in het leven van de bijna achttienjarige prinses.
Tijdens het verhaal wordt duidelijk dat Amalia haar leven, buiten haar Koninklijke titel, niet veel verschilt van leeftijdsgenoten; ze gaat stappen, op vakantie met vrienden, slaapt graag, kijkt vaker in de kledingkast van haar moeder en draagt geregeld haar kleding en haar kamer moet ze zelf opruimen. Ook het warme gezin waarin ze opgroeit heeft veel overeenkomsten met een burger gezin. Ze krijgt steun en vertrouwen van haar ouders.
Amalia is sportief, intelligent, bescheiden, prestatiegericht, heeft humor, weet wat er speelt in Nederland en de rest van de wereld, is sociaal; in- en meelevend, voelt zich verantwoordelijk en kan nachten dansen of keihard studeren als dit nodig is. Ze spreekt uit wat ze denkt en voelt. Eigenschappen die haar van pas kunnen komen bij haar toekomstige functie.
In de korte hoofdstukken, die met prettige pen zijn geschreven, worden verschillende onderwerpen besproken waar Amalia eerlijk antwoord opgeeft, soms filosoferend, vaker relativerend. Hierdoor krijg je als lezer een goed beeld van wie Amalia nu is; hoe ze in het leven staat, wat ze wil bereiken, hoe ze haar toekomst ziet, waar ze zich niet voor schaamt, wat ze leuk vindt, welk bijbaantje en welke hobby’s ze heeft.
Het is geen diepgaand journalistiek verhaal geworden, maar dat was ook niet de bedoeling.
Claudia heeft ruimschoots voldaan aan de vraag om Amalia voor te stellen aan Nederland.
Hoe zij zich verder zal ontwikkelen en wat voor een koningin zij wordt blijft een vraag, die nu nog niet beantwoord kan worden gezien haar leeftijd … edoch heeft degene die tussen de regels door kan lezen hier wel al een idee van.
Zeker is dat ze weet wat ze wel en niet wil; en dat is belangrijk voor haar toekomst.
Leesplezier: 4****
Schrijfstijl: 4****
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Wijnants
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
