Lezersrecensie
Knap debuut
Renske Nijland is gescheiden en woont samen met haar twee pubers Stijn en Liselotte.
Ze werkt als expert in gevaarlijke stoffen; ze adviseert bedrijven en bij calamiteiten maken politie en brandweer graag gebruik van haar kennis.
Renske propt haar mobiel terug in haar hardloopbroek. Stijn belde dat de band van zijn fiets stuk is en dat hij nu achterop gaat bij zijn zus. Ze gaat die fiets straks wel ophalen heeft ze beloofd, maar hij moet de band zelf plakken.
‘Mama regelt veel, maar mama regelt niet alles.
Ze loopt naar het bankje naast de weg, strekt haar benen, terwijl ze het mooie uitzicht in zich opneemt; de bossen van de Veluwezoom, weiden en akkers, omzoomd door hagen, struweel en stokoude knotbomen, ze hoort het water van de IJssel.
Niks zo mooi en rustgevend als de Havikerwaard in de ochtendzon.
Het is een afgelegen gebied; je komt er hooguit twee fietsers en een tractor tegen op een drukke dag.
Ze kiest voor de kortste weg naar huis; er is nog zoveel dat ze vandaag moet doen.
Ze passeert de vissersparkeerplaats waar een donkere auto staat; een man gekleed in spijkerbroek en houthakkersshirt leunt voorover tegen de motorkap. Hij wijst achter zich naar de struiken en mompelt ‘Mee. Maat. Ziek.’
Renske ziet een man liggen op de steiger; hij is er slecht aan toe. Ze belt 112.
Al snel hoort ze de stem van agent Marcel.
Zijn collega Sara begint met reanimeren. De man overleeft het niet.
Voor de schouwarts en de politie is het zo klaar als een klontje: de man is dronken in het water gevallen. Een noodlottig ongeval.
Renske en Marcel kennen elkaar al langer; hij is een vriend van haar ex en ze hebben eerder samengewerkt.
Renske kan het voorval niet van zich afzetten; er klopt iets niet. Ze bijt zich erin vast.
Ze gaat op onderzoek uit en probeert Marcel aan haar zijde te krijgen.
De woorden van Marcel echoën door haar hoofd: ‘Je hebt je best gedaan. Zo is het leven.’
Bijna een herhaling van zes jaar geleden …
Stijn is een goede leerling, maar niet echt populair. Jeffrey is wel populair, maar het gaat niet goed op school.
Hij woont met zijn broer Klaas in een boerderij.
Hij maakt meerdere malen gruwelijk misbruik van de goedgelovige en beïnvloedbare Stijn.
Wat Jeffrey normaal vindt doet veel met Stijn; zeker als Jeffrey een afspraak maakt met zijn zus Liselotte.
Weet en durft hij de juiste keuzes te maken?
Verbijsterd staart Stijn hem aan.In eenvoudige woorden vertelt de auteur een realistisch, meeslepend verhaal waarvan je hoopt dat het een van jouw kinderen nooit overkomt.
‘Het mocht niet weer gebeuren. Niet nog een keer. Niet háár kind.’
Beeldend laat ze de lezers meekijken tijdens haar onderzoek en maakt ze deelgenoot van de levendige dialogen; die van de pubers in hun eigen taaltje.
De proloog voorspelt veel spanning en maakt nieuwsgierig. Jammer genoeg wordt de spanningsboog niet altijd vastgehouden.
Edoch de drie verhaallijnen, die aan het eind mooi samenvloeien, maken veel goed.
Wat knap beschreven wordt, is de psychologie in het verhaal. De auteur beschrijft de verschillende milieus, waarin de pubers opgroeien, goed en toont hoe ze hierdoor gevormd worden. Hun handelen, denken en voelen verschillen enorm; dat raakt je als lezer.
Hij zoekt naar een sprankje liefde, dat hij nooit zal krijgen.
Het personage Marcel heeft een donkere, ongrijpbare kant; er is iets met hem aan de hand, maar wat?
De manier waarop Renske en Marcel met het voorval van zes jaar geleden omgaan:
Renske heeft nog steeds veel last van dat voorval.
Marcel daarentegen is verder gegaan met zijn leven, alsof er niks gebeurd is … lijkt het.
Renske leren we kennen als bezorgde moeder en gevoelsmens; het is een volhouder en dat siert haar.
Het verhaal heeft veel ingrediënten: gevaarlijke stoffen, een dode visser, moord, drugs, chantage, verkrachting en liefde; stuk voor stuk krijgen ze voldoende aandacht.
Het laatste hoofdstuk is bijna niet te bevatten …
Jeffrey stapte uit en liep naar de boerderij.
De epiloog is verbijsterend …
Help me alstublieft mama. Roze strepen tussen de wolken. Help Mama.
Een knap, verrassend debuut!
Verhaal: 4****
Schrijfstijl: 4****
Psychologie: 4****
Spanning: 3***
Ze werkt als expert in gevaarlijke stoffen; ze adviseert bedrijven en bij calamiteiten maken politie en brandweer graag gebruik van haar kennis.
Renske propt haar mobiel terug in haar hardloopbroek. Stijn belde dat de band van zijn fiets stuk is en dat hij nu achterop gaat bij zijn zus. Ze gaat die fiets straks wel ophalen heeft ze beloofd, maar hij moet de band zelf plakken.
‘Mama regelt veel, maar mama regelt niet alles.
Ze loopt naar het bankje naast de weg, strekt haar benen, terwijl ze het mooie uitzicht in zich opneemt; de bossen van de Veluwezoom, weiden en akkers, omzoomd door hagen, struweel en stokoude knotbomen, ze hoort het water van de IJssel.
Niks zo mooi en rustgevend als de Havikerwaard in de ochtendzon.
Het is een afgelegen gebied; je komt er hooguit twee fietsers en een tractor tegen op een drukke dag.
Ze kiest voor de kortste weg naar huis; er is nog zoveel dat ze vandaag moet doen.
Ze passeert de vissersparkeerplaats waar een donkere auto staat; een man gekleed in spijkerbroek en houthakkersshirt leunt voorover tegen de motorkap. Hij wijst achter zich naar de struiken en mompelt ‘Mee. Maat. Ziek.’
Renske ziet een man liggen op de steiger; hij is er slecht aan toe. Ze belt 112.
Al snel hoort ze de stem van agent Marcel.
Zijn collega Sara begint met reanimeren. De man overleeft het niet.
Voor de schouwarts en de politie is het zo klaar als een klontje: de man is dronken in het water gevallen. Een noodlottig ongeval.
Renske en Marcel kennen elkaar al langer; hij is een vriend van haar ex en ze hebben eerder samengewerkt.
Renske kan het voorval niet van zich afzetten; er klopt iets niet. Ze bijt zich erin vast.
Ze gaat op onderzoek uit en probeert Marcel aan haar zijde te krijgen.
De woorden van Marcel echoën door haar hoofd: ‘Je hebt je best gedaan. Zo is het leven.’
Bijna een herhaling van zes jaar geleden …
Stijn is een goede leerling, maar niet echt populair. Jeffrey is wel populair, maar het gaat niet goed op school.
Hij woont met zijn broer Klaas in een boerderij.
Hij maakt meerdere malen gruwelijk misbruik van de goedgelovige en beïnvloedbare Stijn.
Wat Jeffrey normaal vindt doet veel met Stijn; zeker als Jeffrey een afspraak maakt met zijn zus Liselotte.
Weet en durft hij de juiste keuzes te maken?
Verbijsterd staart Stijn hem aan.In eenvoudige woorden vertelt de auteur een realistisch, meeslepend verhaal waarvan je hoopt dat het een van jouw kinderen nooit overkomt.
‘Het mocht niet weer gebeuren. Niet nog een keer. Niet háár kind.’
Beeldend laat ze de lezers meekijken tijdens haar onderzoek en maakt ze deelgenoot van de levendige dialogen; die van de pubers in hun eigen taaltje.
De proloog voorspelt veel spanning en maakt nieuwsgierig. Jammer genoeg wordt de spanningsboog niet altijd vastgehouden.
Edoch de drie verhaallijnen, die aan het eind mooi samenvloeien, maken veel goed.
Wat knap beschreven wordt, is de psychologie in het verhaal. De auteur beschrijft de verschillende milieus, waarin de pubers opgroeien, goed en toont hoe ze hierdoor gevormd worden. Hun handelen, denken en voelen verschillen enorm; dat raakt je als lezer.
Hij zoekt naar een sprankje liefde, dat hij nooit zal krijgen.
Het personage Marcel heeft een donkere, ongrijpbare kant; er is iets met hem aan de hand, maar wat?
De manier waarop Renske en Marcel met het voorval van zes jaar geleden omgaan:
Renske heeft nog steeds veel last van dat voorval.
Marcel daarentegen is verder gegaan met zijn leven, alsof er niks gebeurd is … lijkt het.
Renske leren we kennen als bezorgde moeder en gevoelsmens; het is een volhouder en dat siert haar.
Het verhaal heeft veel ingrediënten: gevaarlijke stoffen, een dode visser, moord, drugs, chantage, verkrachting en liefde; stuk voor stuk krijgen ze voldoende aandacht.
Het laatste hoofdstuk is bijna niet te bevatten …
Jeffrey stapte uit en liep naar de boerderij.
De epiloog is verbijsterend …
Help me alstublieft mama. Roze strepen tussen de wolken. Help Mama.
Een knap, verrassend debuut!
Verhaal: 4****
Schrijfstijl: 4****
Psychologie: 4****
Spanning: 3***
2
Reageer op deze recensie
