Lezersrecensie
Indringend verhaal
Het indringende verhaal ‘Waterjager’ speelt zich af in de nabije toekomst met als thema het onvermogen van een migrant om zich thuis te voelen in het beloofde land.
Het boek heeft twee verhaallijnen, dat van JC en Joshua. De ene keer vloeien ze in elkaar over, de andere keer vullen ze elkaar aan.
Twee Surinaamse broers JC (Jean Christoph) en Joshua worden van elkaar gescheiden, als hun moeder besluit in Nederland te gaan wonen, omdat het niet meer het Paramaribo van weleer is. De straten zijn door modder onbegaanbaar geworden en de criminaliteit en drugs nemen toe. Ze neemt de dertienjarige Joshua mee en de zeventienjarige JC blijft bij zijn vader in Paramaribo. Zodra hun visum in orde is, zullen ook zij naar Nederland reizen.
Zover komt het echter niet. Door de klimaatsverandering stijgt het water zo hoog, dat tijdens de springvloed de dijken doorbreken. Paramaribo is afgesloten van de rest van de wereld en de mensen kunnen zich alleen met een boot verplaatsen.
De eerste jaren is er contact via brieven, maar later verwatert dit en de broers verliezen alle contact.
'Ik denk nog elke dag aan JC. Ik zou er alles voor geven om hem te zien, maar ik durf niet terug te gaan, zei ze.'
Moeder kan moeilijk aarden in Nederland. Ze woont samen met Joshua in De Bijlmer en probeert een thuis te creëren wat maar niet wil lukken, ondanks alle hulp van Joshua. Hij ziet het verdriet van zijn moeder en voelt zelf iedere dag zijn ongemak. Hij probeert Nederlander te zijn.
'Ik heb het ene verdriet ingeruild voor het andere. Het leven heeft me geen andere keus gegeven.'
Twintig jaar later besluit Joshua, inmiddels afgestudeerd als arts, voor vier maanden naar zijn broer te gaan. Hij heeft zich nooit thuis gevoeld in Nederland, heeft heimwee en mist zijn broer. Misschien is Suriname wel zijn thuis?
'Ik heb al te lang gewacht. Ik ga niet wachten tot JC verdwenen is. Of doodgaat. Ik moet hem zien.'
In Paramaribo wonen voornamelijk vissers, prostituees, pooiers, drugdealers en goudzoekers. Er is geen overheid meer. Het is een grote chaos waarin JC samen met zijn vader de orde probeert te handhaven. En als het moet met harde hand. Ze heffen belastingen en beschermen de vrouwen.
De auteur neemt de lezer op boeiende wijze mee op reis door Paramaribo. Met name het gewelddadige, harde en bijna onmenselijk bestaan van JC wordt tot in detail beschreven. Onderweg worden we deelgenoot gemaakt van levendige dialogen tussen meerdere personages. De gebeurtenissen stapelen zich op en de situaties waar de broers in belanden, en die Joshua enerzijds angstig maken en zich anderzijds over verbaast, worden beeldend verwoord.
'Joshua’s herinnering komt onverwachts en is weldadig als water dat opborrelt uit een warme bron.'
De auteur beschrijft op een fijne duidelijke manier de gedachten en herinneringen van Joshua en JC, die ze ieder op hun eigen manier beleven. Joshua overpeinst zijn verleden, heden en toekomst. JC krijgt hierbij in zijn dromen hulp van Abrose, een overleden jongen, die verontrustende voorspellingen doet.
'Het water heeft al genoeg van JC afgenomen. Zijn familie. Zijn toekomst. De hoop op een normaal leven.'
Als de situatie in Paramaribo steeds grimmiger wordt verandert Joshua’s zoektocht naar een thuis, in een spirituele ontdekkingsreis naar de zin van het leven. .
Terug in Nederland zal hij tijd nodig hebben om alles te verwerken. Tijd die zijn herinneringen zal selecteren en polijsten, het verdriet zal proberen te temperen.
Tijdens zijn verblijf in Paramaribo heeft hij Aparecida ontmoet. Hij vraagt zich af of hij zich voldoende verbonden voelt met Suriname om voor altijd terug te keren of dat hij Aparecida zal vragen mee te gaan naar Nederland?
'Er is maar één verleiding sterker dan een nieuwe liefde: de liefde die niet de kans heeft gekregen volwassen te worden. De kans om te zeggen en doen wat je nog niet kon.'
Dit verhaal wordt van twee kanten belicht enerzijds laat het zien hoe moeilijk het is om je draai te vinden en gelukkig te worden in een ander land. Hoe groot de cultuurverschillen kunnen zijn en dat je aanpassen ten koste kan gaan van jezelf zijn. Van de andere kant toont het verhaal, dat teruggaan naar je geboorteland, niet altijd een optie is, omdat je in een andere wereld hebt geleefd en daardoor gevoelsmatig nergens meer een echt thuis vindt. En daarnaast het toekomstperspectief gering of niet aanwezig is. Waar kies je dan voor?
Twee broers en twee totaal verschillende beleefwerelden en zienswijze, maar beiden worstelen ze met hun diepere gevoelens en verlangens.
'Hoe moet hij JC uitleggen dat het moeilijk is om gelukkig te zijn in het beloofde land?'
Achter in het boek is een verklarende woordenlijst opgenomen, die handig kan zijn, maar waarschijnlijk niet vaak gebruikt hoeft te worden.
'Waterjager noemde ze hem, omdat hij altijd onderweg was, op jacht naar iets wat ze niet kon zien.'
Het boek heeft twee verhaallijnen, dat van JC en Joshua. De ene keer vloeien ze in elkaar over, de andere keer vullen ze elkaar aan.
Twee Surinaamse broers JC (Jean Christoph) en Joshua worden van elkaar gescheiden, als hun moeder besluit in Nederland te gaan wonen, omdat het niet meer het Paramaribo van weleer is. De straten zijn door modder onbegaanbaar geworden en de criminaliteit en drugs nemen toe. Ze neemt de dertienjarige Joshua mee en de zeventienjarige JC blijft bij zijn vader in Paramaribo. Zodra hun visum in orde is, zullen ook zij naar Nederland reizen.
Zover komt het echter niet. Door de klimaatsverandering stijgt het water zo hoog, dat tijdens de springvloed de dijken doorbreken. Paramaribo is afgesloten van de rest van de wereld en de mensen kunnen zich alleen met een boot verplaatsen.
De eerste jaren is er contact via brieven, maar later verwatert dit en de broers verliezen alle contact.
'Ik denk nog elke dag aan JC. Ik zou er alles voor geven om hem te zien, maar ik durf niet terug te gaan, zei ze.'
Moeder kan moeilijk aarden in Nederland. Ze woont samen met Joshua in De Bijlmer en probeert een thuis te creëren wat maar niet wil lukken, ondanks alle hulp van Joshua. Hij ziet het verdriet van zijn moeder en voelt zelf iedere dag zijn ongemak. Hij probeert Nederlander te zijn.
'Ik heb het ene verdriet ingeruild voor het andere. Het leven heeft me geen andere keus gegeven.'
Twintig jaar later besluit Joshua, inmiddels afgestudeerd als arts, voor vier maanden naar zijn broer te gaan. Hij heeft zich nooit thuis gevoeld in Nederland, heeft heimwee en mist zijn broer. Misschien is Suriname wel zijn thuis?
'Ik heb al te lang gewacht. Ik ga niet wachten tot JC verdwenen is. Of doodgaat. Ik moet hem zien.'
In Paramaribo wonen voornamelijk vissers, prostituees, pooiers, drugdealers en goudzoekers. Er is geen overheid meer. Het is een grote chaos waarin JC samen met zijn vader de orde probeert te handhaven. En als het moet met harde hand. Ze heffen belastingen en beschermen de vrouwen.
De auteur neemt de lezer op boeiende wijze mee op reis door Paramaribo. Met name het gewelddadige, harde en bijna onmenselijk bestaan van JC wordt tot in detail beschreven. Onderweg worden we deelgenoot gemaakt van levendige dialogen tussen meerdere personages. De gebeurtenissen stapelen zich op en de situaties waar de broers in belanden, en die Joshua enerzijds angstig maken en zich anderzijds over verbaast, worden beeldend verwoord.
'Joshua’s herinnering komt onverwachts en is weldadig als water dat opborrelt uit een warme bron.'
De auteur beschrijft op een fijne duidelijke manier de gedachten en herinneringen van Joshua en JC, die ze ieder op hun eigen manier beleven. Joshua overpeinst zijn verleden, heden en toekomst. JC krijgt hierbij in zijn dromen hulp van Abrose, een overleden jongen, die verontrustende voorspellingen doet.
'Het water heeft al genoeg van JC afgenomen. Zijn familie. Zijn toekomst. De hoop op een normaal leven.'
Als de situatie in Paramaribo steeds grimmiger wordt verandert Joshua’s zoektocht naar een thuis, in een spirituele ontdekkingsreis naar de zin van het leven. .
Terug in Nederland zal hij tijd nodig hebben om alles te verwerken. Tijd die zijn herinneringen zal selecteren en polijsten, het verdriet zal proberen te temperen.
Tijdens zijn verblijf in Paramaribo heeft hij Aparecida ontmoet. Hij vraagt zich af of hij zich voldoende verbonden voelt met Suriname om voor altijd terug te keren of dat hij Aparecida zal vragen mee te gaan naar Nederland?
'Er is maar één verleiding sterker dan een nieuwe liefde: de liefde die niet de kans heeft gekregen volwassen te worden. De kans om te zeggen en doen wat je nog niet kon.'
Dit verhaal wordt van twee kanten belicht enerzijds laat het zien hoe moeilijk het is om je draai te vinden en gelukkig te worden in een ander land. Hoe groot de cultuurverschillen kunnen zijn en dat je aanpassen ten koste kan gaan van jezelf zijn. Van de andere kant toont het verhaal, dat teruggaan naar je geboorteland, niet altijd een optie is, omdat je in een andere wereld hebt geleefd en daardoor gevoelsmatig nergens meer een echt thuis vindt. En daarnaast het toekomstperspectief gering of niet aanwezig is. Waar kies je dan voor?
Twee broers en twee totaal verschillende beleefwerelden en zienswijze, maar beiden worstelen ze met hun diepere gevoelens en verlangens.
'Hoe moet hij JC uitleggen dat het moeilijk is om gelukkig te zijn in het beloofde land?'
Achter in het boek is een verklarende woordenlijst opgenomen, die handig kan zijn, maar waarschijnlijk niet vaak gebruikt hoeft te worden.
'Waterjager noemde ze hem, omdat hij altijd onderweg was, op jacht naar iets wat ze niet kon zien.'
1
Reageer op deze recensie