Met deze fictie krijg je een inkijk in echte verdwijningen.

Toen Sofie Delporte aankondigde dat haar nieuwste boek zou verschijnen, wist ik meteen dat ik het zou kopen. Haar eerste twee boeken las ik heel graag.
Dit is nu geen vervolg in de reeks, maar een bundel met kortverhalen. Sofie neemt ons mee in een wereld van onrustwekkende verdwijningen.
Normaal gezien ben ik geen fan van kortverhalen, maar dit boek is anders. Het stoort me helemaal niet dat de verhalen kort zijn. Integendeel, ze lezen heel vlot en het einde zet je tot nadenken.
Elk verhaal begint bovendien met een opsporingsbericht, wat meteen de spanning oproept.
Alain Remue heb ik altijd al een fascinerend man gevonden. Nu gaat hij met pensioen en stopt hij met zijn werk, wat dit boek van Sofie nog specialer maakt.

Het boek opent met een voorwoord van Alain Remue en neemt je daarna mee in verschillende verhalen over verdwijningen. Het zet je echt aan het denken over hoe onverwacht het leven kan veranderen of plots stoppen.
Wat me vooral raakt, het gaat nooit enkel om de vermiste persoon. Het zijn ook de naasten en de omgeving die veranderen, geraakt worden, en waarvan het leven een heel andere koers neemt.
Ik raad dit aan omdat dit boek je een inkijk geeft in echte verdwijningen, soms hoopvol, soms hartverscheurend en je confronteert met hoe kwetsbaar en onverwacht het leven kan zijn.