Een bijzonder boek over een bijzonder meisje

Films die nergens draaien is een ontroerend verhaal van een tienermeisje dat haar moeder verloor op de dag dat zij haar eerste levenslicht zag. Eigenlijk verloor ze op die dag ook een beetje haar vader. Haar vader is er fysiek wel, maar staart altijd in het niets. Hij is de dood van zijn vrouw nooit te boven gekomen. Cato en hij voeren nooit een gesprek. Ze heeft heel veel vragen over haar moeder, maar die stelt ze nooit.
Cato is anders dan andere kinderen van haar leeftijd. Ze vindt gewoon zijn niet echt leuk en is daarom gewoon zichzelf. Een meisje wat zich niets aantrekt van wat anderen van haar vinden.

Op een dag vindt ze een een visitekaartje op de piano in hun huis. Wanneer ze aan haar vader vraagt van wie het kaartje is krijgt ze slechts gemompel en geen bevredigend antwoord. Cato is nieuwsgierig en gaat op onderzoek uit. Het adres op de achterkant van het kaartje voert haar naar de oude bioscoop die al jaren leegstaat. Hier leert ze mevrouw Kano kennen en Cato gaat bij haar in de bioscoop “werken” Mevrouw Kano is een geheimzinnige vrouw die altijd haast heeft en de vragen van Cato zelden beantwoord.
In deze oude bioscoop zullen films vertoond gaan worden die nergens draaien. Het zijn geen gewone films. Het is heel mysterieus en er is elke keer maar 1 bezoeker. Al snel ontdekt Cato dat de films zich afspelen in het verleden. Je reist terug om een oude herinnering te beleven.

Zij gaat ook een paar keer met mevrouw Kano mee in haar film . Daar leert ze Dikkie kennen en raakt bevriend met hem. Dat is haar enige echte vriend. Tijdens een van deze films ontdekt ze iets wat haar van haar stuk brengt.
Zal ze terug durven te gaan? Kan ze daar antwoorden vinden op de vragen over haar moeder. Durft ze de film van haar moeder binnen te stappen ? En als ze dat doet, worden haar vragen dan beantwoord ?
Ze vindt het doodeng, maar ze wil ook niet laf zijn. Toch vraagt ze zich af, of haar moeder haar wel zou mogen en of zij haar moeder wel aardig zou vinden.