Het Eiland van Libby Page

Het verhaal wordt per hoofdstuk verteld door twee vrouwen. Lorna en Alice. Schoonzussen die aan het begin van het boek elkaar nog nooit gezien of gesproken hebben.

Lorna
Lorna woont in Londen met haar tienerdochter Ella. Meer dan twintig jaar geleden heeft ze op 18 jarige leeftijd haar ouderlijk huis verlaten en is nooit meer teruggekeerd. Ze was ook niet van plan dat ooit te doen. De herinneringen zijn te pijnlijk. Ze heeft nog geprobeerd om contact te houden met haar broertje Jack, maar hij schreef haar nooit terug.
Wat heeft zich afgespeeld op het eiland Kip aan de Schotse kust, dat haar heeft doen vluchten zonder ooit weer om te kijken?
Wanneer Ella voor een schoolproject een stamboom moet maken beginnen de vragen te komen over haar familie. Wanneer Ella hoort dat ze een nichtje heeft van ongeveer haar leeftijd, zoekt zij haar online op en vindt haar. Via haar nichtje hoort ze dat haar grootouders vlak na elkaar zijn overleden en wanneer de begrafenis is. Ella weet Lorna over te halen om terug te gaan naar het eiland voor de begrafenis. Ookal wil Lorna dit diep van binnen niet, doet ze het toch voor haar dochter.

Alice
Alice is geen geboren eilander, maar wanneer zij met Jack trouwt en ze samen een mooi leven opbouwen op het eiland kan ze zich geen betere plek wensen voor haar gezin. Ze heeft een hechte band met de eilanders en geeft yogalessen waar bijna alle vrouwen van het eiland op afkomen. Een beter leven kan ze zich niet wensen. Toch hangen er een paar grijze wolkjes boven dit geluk.

Wanneer Lorna en Ella op het eiland arriveren ontstaat er meteen heel veel spanning tussen Lorna en Jack. Hij kan haar niet vergeven dat zij hem alleen heeft achtergelaten met hun ouders. De vraag is of het ooit goed gaat komen tussen hen. Alice kijkt zwijgend en machteloos toe.
Molly, de dochter van Jack en Alice, en Ella worden wel meteen de dikste maatjes.

Het Eiland is luchtig geschreven. Het leest makkelijk weg. Wel had ik zelf moeite met het onthouden van alle namen die voorbij kwamen in de hoofdstukken van Alice. Waar ik me ook een beetje aan stoorde zijn de vele herhalingen die je steeds leest.
Dat had mijn inziens minder gekund. Op een gegeven moment weet je het wel als lezer. Toch vond ik het een fijn boek. Er straalt veel positieve energie vanaf.

Je blijft lezen en het blijft spannend of het tussen Jack en Lorna goed komt en of de toekomst van het Schotse eiland kan worden gered. Je gunt het hun allemaal dat er een oplossing komt.