Het lezen in de Delaware serie blijft toch leuk

Jonathan Kellerman schrijft met een standvastig ritme bijna jaarlijks een boek over zijn vaste hoofdpersoon Alex Delaware. Alex Delaware is een kinderpsycholoog die zich steeds meer heeft toegelegd op het assisteren van de politie bij ingewikkelde moordzaken in L.A. Zijn vaste partner hierbij is rechercheur Milo Sturgis. Dit is alweer het zeventiende boek van Kellermans hand over Delaware. Persoonlijk vind ik de boeken van Kellerman over Delaware heel erg wisselend van kwaliteit. Na wat mindere titels waren zijn meer recente boeken, Vlees & bloed en Engel des doods echter weer ouderwets spannend. Ik was dus erg benieuwd naar zijn nieuwste.

Alex krijgt een boek opgestuurd met daarin foto's van vermoorde mensen. Al snel blijkt dat één van deze foto's betrekking heeft op de eerst moordzaak die Milo Sturgis in het verleden niet heeft kunnen oplossen. Destijds werd Milo van de zaak gehaald en werd de moord in de doofpot gestopt. Milo en Alex storten zich op deze oude zaak en komen er achter dat er destijds veel belangen mee gemoeid waren. Vraag is natuurlijk waarom iemand nu uiteindelijk dit boek naar Alex heeft gestuurd. En met het graven in het verleden vinden Alex en Milo uiteindelijk het antwoord op deze vraag, waarbij ze zelf in gevaar komen omdat niet iedereen het verleden wil oprakelen.

Het gegeven van dit boek, een moord uit het verleden, is in eerste instantie goed opgezet. Het boek fascineert in het begin en de spanning wordt flink opgebouwd. Milo staat als persoon meer centraal dan Alex, wat een keer een ander perspectief oplevert dan in vorige boeken van Kellerman. Helaas blijft het personage Milo nog steeds oppervlakkig beschreven en blijft hij toch een beetje een vaag figuur. Ondertussen worstelt Alex tussendoor ook nog met relatieproblemen. Wel een beetje ongeloofwaardig, want ze hadden het zo perfect voor elkaar, die Alex en Robin. Tot op iets over de helft van het boek is het spannend, maar daarna gaat het verhaal leiden aan warrigheid en ongeloofwaardigheid, iets waar Kellerman vaker een handje van heeft. Erg jammer. Hoe de mensen uit het verleden uiteindelijk samenkomen is ongeloofwaardig en als lezer pikte ik dit niet. Waarom dan toch drie sterren? Het lezen in de Delaware serie blijft toch leuk omdat je de hoofdpersonen kent en ik hou van het psychologische geneuzel in deze boeken. Het L.A. sfeertje wordt overigens ook altijd lekker neergezet. Maar als je een eerste keer een Kellerman wilt lezen, zou ik deze niet aanraden.