Lezersrecensie
Atmosphere
De jaren 1980, de wetenschap maakt een evolutie door, vrouwen vinden hier ook hun weg in en toch blijft er een taboe en onaanvaardbaar rond vele issues heersen.
Joan Goodwin is een wetenschapster die de gok waagt om in het Space shuttle project van NASA te stappen. Ze heeft geluk, de overheid wil meer vrouwen betrekken voor hun vrouwvriendelijk imago in kaart te zetten. Ze komt in een hecht team te zitten waar ze vooral aansluiting vindt bij Vanessa.
Als ze niet op haar werk is, is ze vooral met de zorg van haar nichtje Frances bezig. Haar zus Barbara is een alleenstaande moeder die altijd wat op de kennis en goedwil van haar zus heeft gerekend en leunt.
Wat zullen deze avonturen Joan brengen en is een droom en de werkelijkheid wel hetzelfde tot realistisch?
Als je de korte inhoud leest, stelde ik me de vraag “ is dit een boek voor mij?”. Ik heb eigenlijk niets met ruimtevaart, maar de tijdsperiode waar het verhaal zich in afspeelde was de periode van mijn jeugd en overhaalde me.
Wat heeft dit verhaal mij gegrepen, verrast en wijzer gemaakt!
De evolutie op zoveel vlakken van gedachten, opvoeding, positie, vrouw zijn en technologie wordt hier zo mooi neergezet! Wat we nu normaal vinden, de ruimdenkendheid en de maatschappelijke aanvaardbaarheid staat in een groot contrast met de tijdsgeest waar het verhaal zich nu in afspeelt.
Taylor Jenkins Reid heeft enorm veel aandacht geschonken aan het stukje ruimtevaart, hier zie je dat er veel tijd is gestoken in onderzoek en naslagwerk. Het verhaal komt hierdoor erg realistisch en sterk over. Het drama gehalte, de spanningsvelden en de romantiek wisselen elkaar af en geven het verhaal iets unieks.
Taylor Jenkins Reid kiest wel voor een hedendaagse schrijfstijl die er voor zorgde dat het gretig wegleest.
Het verhaal is in verschillende tijdsperiodes geschreven, ze volgen elkaar niet altijd chronologisch op, dat maakte het met momenten juist erg speciaal en spannend.
Voor mij is “Atmosphere” het boek van 2025 dat me het meeste heeft verrast op alle vlakken.
5 sterren
@missp_her_books_read
Joan Goodwin is een wetenschapster die de gok waagt om in het Space shuttle project van NASA te stappen. Ze heeft geluk, de overheid wil meer vrouwen betrekken voor hun vrouwvriendelijk imago in kaart te zetten. Ze komt in een hecht team te zitten waar ze vooral aansluiting vindt bij Vanessa.
Als ze niet op haar werk is, is ze vooral met de zorg van haar nichtje Frances bezig. Haar zus Barbara is een alleenstaande moeder die altijd wat op de kennis en goedwil van haar zus heeft gerekend en leunt.
Wat zullen deze avonturen Joan brengen en is een droom en de werkelijkheid wel hetzelfde tot realistisch?
Als je de korte inhoud leest, stelde ik me de vraag “ is dit een boek voor mij?”. Ik heb eigenlijk niets met ruimtevaart, maar de tijdsperiode waar het verhaal zich in afspeelde was de periode van mijn jeugd en overhaalde me.
Wat heeft dit verhaal mij gegrepen, verrast en wijzer gemaakt!
De evolutie op zoveel vlakken van gedachten, opvoeding, positie, vrouw zijn en technologie wordt hier zo mooi neergezet! Wat we nu normaal vinden, de ruimdenkendheid en de maatschappelijke aanvaardbaarheid staat in een groot contrast met de tijdsgeest waar het verhaal zich nu in afspeelt.
Taylor Jenkins Reid heeft enorm veel aandacht geschonken aan het stukje ruimtevaart, hier zie je dat er veel tijd is gestoken in onderzoek en naslagwerk. Het verhaal komt hierdoor erg realistisch en sterk over. Het drama gehalte, de spanningsvelden en de romantiek wisselen elkaar af en geven het verhaal iets unieks.
Taylor Jenkins Reid kiest wel voor een hedendaagse schrijfstijl die er voor zorgde dat het gretig wegleest.
Het verhaal is in verschillende tijdsperiodes geschreven, ze volgen elkaar niet altijd chronologisch op, dat maakte het met momenten juist erg speciaal en spannend.
Voor mij is “Atmosphere” het boek van 2025 dat me het meeste heeft verrast op alle vlakken.
5 sterren
@missp_her_books_read
1
Reageer op deze recensie