Lezersrecensie
Als scheuren in de aarde
De boer is dood, hij is dood en iedereen wil weten wie het heeft gedaan. Beth weet de waarheid, maar besluit te liegen. Waarom?
Dorset, 1968. Beth leidt een rustig en gelukkig leven met haar man Frank op hun schilderachtige schapenboerderij op het Engelse platteland. Maar alles verandert wanneer Gabriel Wolfe, de upperclass jongen met wie ze als 17-jarige een intense zomer beleefde, ineens het dorp binnenwandelt. Hij brengt zijn jonge zoon Leo mee, die Beth herinnert aan het zoontje dat zij en Frank een paar jaar geleden zijn verloren.
Ondanks de waarschuwingen van haar omgeving, zoekt Beth toenadering tot Gabriel en Leo. Hun levens raken vervlochten, wat spanningen in het dorp en in haar huwelijk veroorzaakt, met een moord als gevolg…
Dit boek viel me wel tegen na alle reacties over het boek gelezen te hebben. Had er hogere verwachtingen van.
De hoofdpersoon gaat op een bijzondere manier om met verdriet. Het is niet een manier die je anderen zou aanraden maar eerder afraden. Het boek zit vol emoties maar naar mijn gevoel neemt het boek op het einde een wel heel bijzondere wending. Bijzonder hoe keuzes worden gemaakt en de waarheid onder het tapijt wordt geveegd.
Het is zeker geen slecht boek, maar ik twijfel,of ik een volg nd boek nog wel zal lezen.
Dorset, 1968. Beth leidt een rustig en gelukkig leven met haar man Frank op hun schilderachtige schapenboerderij op het Engelse platteland. Maar alles verandert wanneer Gabriel Wolfe, de upperclass jongen met wie ze als 17-jarige een intense zomer beleefde, ineens het dorp binnenwandelt. Hij brengt zijn jonge zoon Leo mee, die Beth herinnert aan het zoontje dat zij en Frank een paar jaar geleden zijn verloren.
Ondanks de waarschuwingen van haar omgeving, zoekt Beth toenadering tot Gabriel en Leo. Hun levens raken vervlochten, wat spanningen in het dorp en in haar huwelijk veroorzaakt, met een moord als gevolg…
Dit boek viel me wel tegen na alle reacties over het boek gelezen te hebben. Had er hogere verwachtingen van.
De hoofdpersoon gaat op een bijzondere manier om met verdriet. Het is niet een manier die je anderen zou aanraden maar eerder afraden. Het boek zit vol emoties maar naar mijn gevoel neemt het boek op het einde een wel heel bijzondere wending. Bijzonder hoe keuzes worden gemaakt en de waarheid onder het tapijt wordt geveegd.
Het is zeker geen slecht boek, maar ik twijfel,of ik een volg nd boek nog wel zal lezen.
1
Reageer op deze recensie