De Argentijnse dochter

Londen, heden. Rose ontvangt een mysterieus doosje met een houten figuurtje van een paard en een stukje glanzende zijde, aanwijzingen die werden achtergelaten door de biologische familie van haar oma. Nu ze zich alleen op de wereld voelt na het verlies van haar geliefde moeder, wil ze alles op alles zetten om deze nieuwe familie op te sporen. Zelfs als ze ervoor naar het onbekende Argentinië moet reizen.

Argentinië, 1939. ‘Valentina, mijn liefste, ik smeek je niet door te gaan met dit huwelijk. Ik weet wat de plicht jegens je familie voor je betekent, maar ik hoop dat onze liefde meer betekent. Laten we samen vluchten, zodat we nooit meer zonder elkaar zijn…’

Dit is het zesde deel in deze serie. Ik heb het boek met veel plezier gelezen.
Toch vind ik wel dat de verhaallijnen hetzelfde zijn tov de andere boeken in deze serie. Maar dat is ook de opzet van deze serie. Het is wel noemenswaardig te vertellen dat de verhalen zich hebben toegespitst op het het land waarover het gaat.
In dit deel was het de paarden die centraal stonden en de paardensport.

De cover lijkt veel op de covers uit de vorige delen zodat je zeker het idee hebt dat ze bij elkaar horen.

Al met al wordt het me een beetje te overweldigend. Het is dat ik nieuwsgierig van aard ben en nu ik zover ben gekomen de laatste twee delen ook wil lezen, maar anders was ik denk ik afgehaakt.