Lezersrecensie
Ik ben het gras, laat me werken
Mathijs Deen is magistraal in het klein vertellen van grote verhalen. Toch had ik op veel momenten net iets meer over de personages en gebeurtenissen willen weten. Nu bleef het verhaal, hoewel prachtig geschreven, soms toch wat vlak en bleef ik verlangen naar meer informatie.
Tijdens het lezen van Gras moest ik steeds denken aan het gedicht 'Grass' van Carl Sandburg waarin net als in dit boek, gras de hoofdrol speelt. Alles in het leven verandert, behalve het gras. Dat doet stil zijn werk, jaar na jaar, ongeacht wat er plaatsvindt in de wereld.
Grass - Carl Sandburg
Pile the bodies high at Austerlitz and Waterloo.
Shovel them under and let me work—
I am the grass; I cover all.
And pile them high at Gettysburg
And pile them high at Ypres and Verdun.
Shovel them under and let me work.
Two years, ten years, and passengers ask the conductor:
What place is this?
Where are we now?
I am the grass.
Let me work.
Tijdens het lezen van Gras moest ik steeds denken aan het gedicht 'Grass' van Carl Sandburg waarin net als in dit boek, gras de hoofdrol speelt. Alles in het leven verandert, behalve het gras. Dat doet stil zijn werk, jaar na jaar, ongeacht wat er plaatsvindt in de wereld.
Grass - Carl Sandburg
Pile the bodies high at Austerlitz and Waterloo.
Shovel them under and let me work—
I am the grass; I cover all.
And pile them high at Gettysburg
And pile them high at Ypres and Verdun.
Shovel them under and let me work.
Two years, ten years, and passengers ask the conductor:
What place is this?
Where are we now?
I am the grass.
Let me work.
1
Reageer op deze recensie