Dit verhaal gaat onder je huid zitten, wegleggen is geen optie!

Inge van der Krabben, verteld in haar voorwoord waarom juist dit verhaal. Een combinatie van een waargebeurd verhaal aangevuld met haar eigen inbreng. “Mijn moeder was een echte verhalenvertelster. De kracht van vrouwen zit in verhalen. Verhalen vertellen zit in ons bloed.” Dit was de boodschap van de dochter van Safia, maar ook Inge bezit deze kracht, want met ‘In je dromen ga jij’ weet zij op een indrukwekkende, respectvolle manier een prachtig verhaal te ‘vertellen’. ‘In je dromen ga jij’, is haar tweede roman, haar eerste roman ‘Tot waar we kijken kunnen’, was ook al zo`n indrukwekkend verhaal, weet zij met haar tweede roman de lezer weer tot in het hart te raken? Ik zeg volmondig, Ja!

“Ik heb geprobeerd haar nooit verdriet te doen. Een gehoorzaam kind te zijn. Zij had een zwaar leven. En ik hoop alleen maar dat ze geen pijn heeft.”

Safia ligt op sterven, maar kan het leven niet loslaten voor zij haar grote geheim heeft gedeeld met Mariam, haar jongste dochter. De veertigjarige Mariam, maakt zich grote zorgen over de laatste wens van haar moeder. Toch gaat zij er alles aan doen om haar moeder de rust te geven die ze zo verdiend, hierbij zet ze haar eigen gevoelens en haar prioriteiten op zij en leert ze een heel andere kant van haar moeder kennen. Dochter Aya heeft zo haar eigen problemen, kan zij haar ouders hier mee belasten? Drie vrouwen met hun eigen gedachten en besognes. In je dromen ga je, neemt je mee en laat je pas los wanneer de tijd daar klaar voor is.

Door het voorwoord van Inge word je als lezer het verhaal ingetrokken, het Hoe en Waarom van ‘In je dromen ga jij’, maakt als vanzelf iets in je los. En dit blijft doorgaan, de manier waarop van der Krabben de woorden kiest om de lezer iets duidelijk te maken hebben een zeer sterk trekkende kracht. Dit verhaal gaat onder je huid zitten en laat je maar moeilijk los. Er zit iets herkenbaars in, ook al heb je wellicht niet dezelfde problemen, dezelfde cultuur, toch weet van der Krabben het verhaal zo neer te zetten dat het herkenbaar is, dat je empathie krijgt voor de personages. De herkenbare problematiek, de loyaliteit naar je ouders, strubbelingen qua studie en keuzes van partners, ondanks de cultuurverschillen in ‘In je dromen ga jij’ komt ieder mens deze obstakels tegen. Maar in dit verhaal komt daar nog een schepje bovenop, hoe mooi beschrijft Inge de cultuur, vol respect en op een indrukwekkend beeldende manier.

Het boek is in drie delen opgebouwd, alles loopt logischerwijs in elkaar over, maar steeds komt er een diepere lading in het verhaal. De Marokkaanse cultuur en gebruiken worden door van der Krabben op een bewonderenswaardige manier beschreven, ze neemt je mee in de familie, je wordt als vanzelf één met de personages, zo indrukwekkend en oprecht is de verhaallijn neer gezet.

“……jezelf zijn mama, is geen angst en schaamte hebben bij wat je denkt, voelt zegt en doet.”

Weer ben ik onder de indruk van de manier waarop Inge van der Krabben een verhaallijn weet neer te zetten, de prachtig lopende zinnen, de wijze waarop zij de lezer iets probeert over te brengen bezit een overtuigende kracht. Tot tranen geroerd las ik het verhaal, de strijd en de worsteling, een prachtige ode aan de relatie tussen moeders en dochters, welke ondanks geheimen en cultuurverschillen onbreekbaar is.