Gemengde gevoelens

Poeh, ik vind het heel lastig om deze roman te recenseren, omdat ik, ondanks dat ik het boek een maand geleden heb gelezen, nog steeds niet weet wat ik ervan moet denken. Het begin van het boek vond ik pittig. Een man die zijn zwangere vriendin verlaat en gewoon eigenlijk van de aardbodem verdwijnt, daar kon ik niet echt sympathie voor hebben. Dat zette voor mij al een lastige toon, want hoe ka ik dit boek nog objectief lezen?
Het boek zit vol met humor en bizarre situaties, waardoor het zeker vlot wegleest. Maar voor mij bevatte het teveel humor. Het leek alsof Abel zijn leven niet serieus nam, geen verantwoording durfde te nemen en de schuld van het willen verdwalen in de schoenen van zijn opa en vader wilde schuiven.

Het is een lastig boek, dat bij mij nog steeds gemengde gevoelens oproept. Bijzonder dat een boek dat met je doet en dat vind ik dan ook het positieve aan ‘Exit’ van Michiel Stroink. Het is zeker geen boek dat op de stapel beland, dat je leest en dan later denkt ‘waar ging het nou eigenlijk ook alweer over’. Zeker omdat ik zoveel lees dat ik soms niet meer precies weet waar een boek over gaat, vind ik dat een knappe prestatie.

Een eindoordeel aan dit boek vind ik lastig om te geven. Ik denk dat de meningen over dit boek ook echt zeer uiteen zullen lopen, het is zo’n boek dat je onwijs tof vindt of dat je haat. Ik weet nog niet in welk kamp ik zit.