Lezersrecensie
vergiftigd spel
Blauwzuur is een thriller, detective en spionageroman in één. Wie kan het beter vorm geven dan Arnaldur Indridason. De beklemmende sfeertekening waarin de IJslandse schrijver zo goed in is brengt je ditmaal naar het begin van de tweede Wereldoorlog in Reykjavik. Het eiland wordt meegezogen in de schermutselingen tussen de dan heersende wereldmachten. Engelse en Amerikaanse soldaten 'veroveren' met name het gebied rond de IJslandse hoofdstad met garnizoenen. Er heerst ontrust onder de bevolking, onder mee door het aanpappen van jonge Ijslandse meisjes met de uniformdragers. Het gegeven speelt een subtiele rol in het verhaal van Indridason. Een aantal thema's passeren in deze thriller en staan in relatie met de moord op een eenvoudige handelskoopman. Deze zat op een zelfde school als een maatschappelijk beter gepositioneerde klasgenoot. De laatste heeft familie met nazisympathieën en wordt -zoals veel later duidelijk wordt- werkelijk banden als spion voor de Duitsers. De vriendin van de vermoorde handelsreiziger is in 'de Situatie' (aangaan van relaties van IJslanders met de militairen) en heeft ook geen brandschoon verleden. Inspecteur Flovent en zijn collega Thorson van de MP van het Amerikaanse leger dienen de moord op te lossen, waarbij ze niet op de sympathie kunnen rekenen van de Amerikaanse legerleiding. De reden blijkt vrijwel aan het eind van het verhaal. Dat verhaal lijkt ogenschijnlijk eenvoudig, is het wellicht ook, maar Indridason haalt als een volleerd uienpellen schil voor schil van het mysterie af en tenslotte tot de kern door te dringen. Dat einde is nogal wat cryptisch en wat onbevredigend beschreven. Een kleine teleurstelling na een wederom grandioos boek van de IJslandse Thrillermeester
1
Reageer op deze recensie