Een prachtig beschreven levensverhaal.

Hoe doet ze dat toch. Die Lucinda heeft een groot talent. Ook de Vlinderkamer was weer een boek waar ik in werd gezogen. Wederom een prachtig verhaal. Het betreft eigenlijk het levensverhaal van Posy. Je leert Posy als klein meisje kennen in de tuin van Admiral House en samen met haar ga je mee in haar leven. Soms zit je in het heden waar Posy ondertussen een actieve dame op leeftijd is, en soms gaan de verhaallijnen terug naar haar jeugd of volg je haar tijdens haar studietijd. Natuurlijk is het een levenspad vol obstakels, en tevens maak je kennis met diverse andere personages die het verhaal verrijken. In een paar zinnen beschrijft Lucinda Riley een persoon, die je dan meteen omarmd of onsympathiek vind. Zo knap gedaan. Lekker langzaam komt het verhaal op gang. Er zijn diverse ontwikkelingen die vragen om uitleg. Stap voor stap worden de geheimen duidelijker. Ik moet zeggen dat ik dat net voor de ontknopingen rond 3/4 van het boek wel een beetje traag vond worden. Je gaat natuurlijk ook dingen aanvoelen en die laten dan, door hobbels op het pad van de personages, op zich wachten. Uiteindelijk komt alles weer goed in het laatste stuk van het boek en sluit je het weer met een klap dicht. Uit! En dan met smart weer wachten op een volgend boek van Lucinda Riley.