Een liefdesverhaal met een boodschap

Tahereh Mafi deelt, via Shirin, het leven van een moslima. Doordat Shirin levensecht beschreven is, lukt het haar om je als lezer in dat leven te zuigen. Een leven waarin sprake is van discriminatie, uitsluiting, schending en vernedering. In het boek word je geconfronteerd met de werkelijkheid die we liever niet onderkennen; die van een maatschappij dat afdwingt dat anders gelovigen zich aanpassen, zich als mindere gedragen en accepteren dat zij dom zijn.
Het boek is een roman waarin de strubbelingen van Shirin worden beschreven, zoals eerder gezegd de negatieve gevolgen van het zijn van een moslima, maar ook haar perikelen rondom haar liefde voor een jongen. De romance begint traag, versnelt dan wat en lijkt vervolgens onmogelijk. Dit liefdesverhaal is naar mijn mening wat gezapig en heeft een voorspelbaar einde.
Desondanks een boek dat je aan het denken zet, de wereld vanuit een moslima vertelt en die een duidelijke boodschap heeft… wij als maatschappij handelen vreemd naar bepaalde groepen. Gestuwd door onze aannames, overtuigingen, halve ervaringen etc met alle gevolgen van dien. Het zou goed zijn als we daar eens wat vaker bij stil zouden staan bijvoorbeeld nav dit boek.