verrassend!

Dit is mijn eerste boek die ik van Peter Zantingh heb gelezen, waardoor ik onbevangen aan het boek begon. Al bij de tweede hoofdstuk wist ik zeker dat dit niet het laatste boek van hem zal zijn die ik zal lezen. Ondanks het 'zware' onderwerp weet Peter het heel beeldend, herkenbaar en verrassend genoeg ook humoristisch te beschrijven. Doordat hij de onderlinge relaties tussen de verschillende personages niet expliciet benoemd, ontstond een geheimzinnigheid wat maakte dat ik niet kon stoppen met lezen. Ook vind ik deze manier van zwaar onderwerp zoals de dood behandelen erg mooi, omdat het geen emoties aan je opdringt maar het je eigen beleving ervan aanspreekt.

Samengevat: een boek waarvan ik denk dat het me nog lang zal bijblijven en een favoriete schrijver aan mijn lijstje erbij!