Boeiend voor zowel romanlezers als thrillerliefhebbers

Roman of thriller? Dat is de vraag die zich bij de lezer opdringt na een paar hoofdstukken te hebben gelezen in De wraak van de minnares, het debuut van de Engelse journaliste Tamar Cohen. In de monoloog van de Engelse journaliste Sally, gericht tot Clive, de minnaar die haar na een affaire van vijf jaar opeens aan de kant zet, wordt de spanning vanaf het begin langzaam opgebouwd. Er gaat iets ergs gebeuren, zoveel is wel duidelijk.

Sally begrijpt niet waarom Clive haar op die bewuste avond onverwacht de bons geeft. Als reden geeft hij op dat hij zich op zijn huwelijk wil richten. Sally neemt hier geen genoegen mee en bestookt hem in de maanden die volgen met e-mails waarin ze Clive eerst vraagt, dan smeekt en later eist om een echte verklaring. Tijdens hun affaire hadden ze al een intensieve e-mailcorrespondentie op de momenten dat iedereen om hen heen dacht dat ze druk aan het werk waren. Clive reageert steeds minder, afstandelijker en terughoudender op de tsunami aan e-mails van Sally. Het lukt hem niet om haar ervan te overtuigen dat de affaire voorbij is. Hoe meer afstand Clive probeert te nemen, hoe krampachtiger Sally zich aan hem vastklampt en contact met hem wil houden. Gaandeweg het verhaal wordt het duidelijk dat Sally is geobsedeerd door Clive. Ze dringt zich op aan Suzanne, Clive’s vrouw, en hun kinderen door ongevraagd en vooral ongewenst op feestjes en werk te verschijnen. Ondertussen verwaarloost Sally haar eigen man en kinderen, haar werk en het huis.

Sally draait door en dat is niet alleen te merken aan haar gedrag waar ze over vertelt, maar ook aan haar taalgebruik. De zinnen worden gejaagd, chaotisch, drukker en opdringerig. In die mate dat je als lezer er zelf ook onrustig van wordt. Knap werk!

De spanning is duidelijk voelbaar op iedere bladzijde. Het wachten is op de ramp die zich onvermijdelijk zal voltrekken. De plotwendingen zijn zo goed en verrassend dat iedere keer als je denkt te weten wat er gebeurd is, je het helemaal mis hebt. Tamar Cohen slaagt erin om op dit punt zelfs een ervaren thrillerlezer op het verkeerde been te zetten.

Naast bovengenoemde thrillerelementen bevat De wraak van de minnares ook kenmerken van een literaire roman. Het personage Sally ontwikkelt zich gedurende het verhaal, het taalgebruik is origineel en overstijgt dat van de standaardthriller, en het belangrijkste thema van het verhaal is literair van aard. Niet een moord en het onderzoek naar de moord staan centraal maar de relatie tussen twee mensen, gezien vanuit het perspectief van een van hen.

Hier ontstaat het enige minpuntje van het boek. Het relatiegedoe wordt op een bepaald punt in het verhaal te veel geneuzel en zorgt voor ergernis. Tamar Cohen heeft het hopelijk opzettelijk zo getimed, want precies op dat punt laat ze Sally iets doen dat compleet onverwacht is en dat er voor zorgt dat je weer verder wilt lezen. Het verhaal vertoont overigens grote gelijkenis met dat van de Nederlandse econome in New York en de vooraanstaande bankier wat betreft e-mails, obsessie en bedreigend gedrag (nvdr: de zaak Mees-Buiter). Prachtig toeval.

De vraag blijft of De wraak van de minnares een thriller of een roman is. Naar mijn mening is het iets tussenin: een spannende literaire roman die zowel romanlezers als thrillerliefhebbers zal boeien tot het eind.