Een ijzersterke harde thriller

Drie minuten, de zevende thriller van het schrijversduo Anders Roslund en Börge Hellström, wekte hoge verwachtingen bij mij op omdat ik hun vorige boeken en ook Made in Sweden van Roslund & Johan Thunberg al fantastisch vond. Misschien is het wel daarom dat ik nu wel zeer tevreden was, maar toch niet helemaal in de wolken. Hoe komt dat dan?

Drie minuten wordt als het vervolg gezien van het in het Nederlands uitgekomen Drie seconden in 2010. Ikzelf zie trouwens ook een link met hun op z’n minst gecontesteerde thriller ‘Twee soldaten’, waarin wordt ingezoomd op de kleine drugsgebruikers in Zweden en een fictieve voorstad die symbool staat voor al die andere rond Stockholm, terwijl hier de grote drugsmaffia in Colombia naar voor wordt gebracht.

Piet Hoffman, een ex-crimineel en ex-infiltrant uit Stockholm, is in Colombia met zijn gezin een nieuw leven begonnen onder de alias Peter Haraldsson oftewel El Sueco om aan de wraak van de Poolse maffia te ontkomen. Op voorspraak van zijn Zweedse handlanger werkt hij nu als persoonlijke lijfwacht van een lid van de PRC-guerrillabeweging (stevig gebaseerd op de verhalen van de FARC) en is hij tegelijkertijd infiltrant voor de Amerikaanse staat, één van de beste bovendien. Dankzij zijn werk konden al heel wat drugs’keukens’ (cocinas) en drugsvoorraden vernietigd worden. Voor dit doel werden in de VS de ‘Crouse’-troepen in het leven geroepen door Timothy D. Crouse, die persoonlijk zeer betrokken is bij deze oorlog vanwege de dood van zijn dochter. Tegelijkertijd is hij één van de hoogste politici uit de VS.

Als Crouse op een reis naar Bogotá per sé een net opgerold PRC-kamp wilt bezoeken, loopt het mis. Zijn konvooi wordt overvallen en hij wordt ontvoerd. Vanaf dan wordt vanuit het Witte Huis hun “Oorlog tegen Drugs” ontketend en komen eveneens Hoffman en zijn werkgever op hun doodslijst terecht. Hun kaartspel met de foto’s van de targets komt zo uit de fameuze persconferentie bij de War on Terror na 9/11. Hoffman geeft echter niet op en zet alles op alles om Crouse te bevrijden en zelf te overleven en met zijn gezin terug naar Zweden te kunnen gaan. Daarbij komt Ewert Grens terug op de proppen die hem hierbij zal helpen, hoewel zijn profiel als senior commissaris die niet op avontuur uit is, hier eigenlijk niet echt voor geschikt is.

De start van het boek komt wat mij betreft wat traag op gang. Je merkt aan alles dat de avonturen die hij daar met zijn werkgever beleeft, niet de hoofdlijn zijn van het verhaal hoewel ze ook heftig zijn, doch geen wezenlijk onderdeel van de plot vormen (zoals bij bv Executie van Kazuaki Takano, ook een 'jungle noir'). Veel onderzoek is gegaan naar de setting en de thematiek van het verhaal: de drugskartellen, het nietsontziende geweld, de jonge ‘sicarios’ uit Medellín, de uitzichtloosheid van dit alles zijn enorm goed beschreven. Gewelddadige en mensonterende passages van moord, foltering, en een gebrek aan respect en opvang vanuit de familie en de overheid worden meedogenloos weergegeven. Jammer genoeg wordt er ook wat spanning weggehaald uit de belevenissen in de jungle als er te gedetailleerd wordt ingegaan op de voorbereidingen, zoals de materialen voor een degelijke jungle-trip. Het einde van dit boek is dan weer veelbelovend voor een spannend vervolg, maar bepaald niet hoopgevend te noemen.

Zoals al in eerdere boeken van dit schrijversduo, zie je geen oplossing aan de einder opdoemen. De geëngageerde maatschappijkritiek vanuit de auteurs is daarentegen striemend en een geëvolueerde, geglobaliseerde versie van de Zweedse roergangers Sjöwall en Wahlöö. Zo’n geëngageerd verhaal is misschien niet iedereen op het lijf geschreven, maar is ook de hoofdzaak uit hun vorige thriller ‘Twee soldaten’ en niet de toevallig wat slordige taal. Bovendien sta ik nu te popelen om hen volgende week op het Gotland CrimeTime festival enkele vragen voor te leggen!