Indrukwekkend verhaal.

“ Het meisje met de halve ster “ geschreven door Judith Visser.

Om maar direct met de deur in huis te vallen, wat een mooi ontroerend boek is dit.
Mei negentienhonderd twee en veertig, de Duitsers voeren een groot bombardement uit op de stad Rotterdam.
Ook de dierentuin Blijdorp wordt vol geraakt en veel dieren vinden hierbij de dood. Een van de overlevenden is een zwaar gewonde jonge wolf. Deze wordt gevonden door de gepensioneerde dierenarts van de dierentuin, met heel veel liefde , geduld en kundigheid redt de wolf het. Er ontstaat tussen mens en dier een ongewone maar mooie relatie.
Debra woont met haar familie in Rotterdam en werkt in de bibliotheek. Haar vader is Joods en daarom zijn Debra en haar jongere broertje Siem half Joods. Als dan bekent wordt dat alle Joden een gele ster moeten dragen en dat er al veel Joden zijn opgepakt en naar concentratiekampen gestuurd worden heeft de familie het zwaar. Als dan het zwartste scenario waarheid wordt moeten er moeilijke keuzes gemaakt worden.
Dit boek heeft twee verhaallijnen een vanuit het perspectief van de wolf en de andere vanuit Debra.
Beide vertellen hun verhaal hoe het hen in de oorlog vergaat. Wat zij moeten doen om te overleven en wie zij kunnen vertrouwen. Ook over hun kracht en de wil om te overleven.
Hoewel triest is het zeker geen zielig verhaal maar laat juist liefde en vriendschap zien tussen mens en dier in deze zware en ongewone tijden.
Aan het einde komen de verhalen samen maar niet voordat je als lezer een traantje hebt gelaten bij het lezen van dit indrukwekkende verhaal.
Prachtige karakters, filmisch beschreven met mooi taalgebruik, het leest vlot ook al is het een dik boek.
De vriendschap tussen mens en dier is zo mooi en levensecht beschreven en dat doet wat met je tijdens het lezen.
Een boek wat je gewoon zou moeten lezen.