Eeuwenoude kloof tussen religie en wetenschap

‘Sinds mensenheugenis is er een diepe kloof geweest tussen religie en wetenschap.’ Met deze pakkende woorden beschrijft Dan Brown een probleem dat vandaag de dag nog steeds zichtbaar is in onze maatschappij. In zijn derde thriller probeert Dan Brown dit probleem uit te leggen met de eeuwenoude symboliek van de Kerk, dat de voedingsbodem vormt voor een bloedstollend avontuur. Het verhaal speelt zich voor een groot stuk af in de hoofdstad van Italië, Rome. In deze stad vindt hij zijn inspiratie door de vele historische feiten en gebouwen die er te vinden zijn. Hierdoor lijkt het dat je gewoon mee wandelt met de personages door de stad.

Op het omslag van het boek vind je een oude geschreven tekst dat vaag te lezen is. De kleuren laten ook blijken dat het om een mysterieus en spannend boek gaat. Brown slaagt er ook in om dit te verwezenlijken in zijn verhaal, waar je bijna op het puntje van je stoel zit wanneer je het boek leest. Hij weet in zijn verhaal de spanning goed op te bouwen naarmate het verhaal vordert.

Het verhaal is hedendaags, maar door de verschillende elementen die verwijzen naar het verleden neemt Brown ons mee op een reis door de geschiedenis. Hij doet dit op een magnifieke wijze door de historische verhalen, gebouwen en kunstwerken in detail te beschrijven zodat het net lijkt of je er zelf bij bent. Hij laat als het ware het heden en verleden met elkaar versmelten. Hij toont aan dat hij met de moderne wetenschap, in dit geval de antimaterie toch een verhaal kan schrijven dat verwijst naar de geschiedenis van de Kerk. De lezer heeft geen probleem om het te begrijpen omdat zijn schrijfstijl heel erg vlot en toegankelijk is.

In het verhaal zelf volgen professor Robert Langdon en Vittoria Vetra een 400-jaar oud pad waarvan niemand denkt dat het nog bestaat. Brown laat in het boek een professor symboliek en religie samenwerken met een professor uit het CERN die antimaterie ontwikkelt. Hierdoor laat hij eigenlijk onrechtstreeks religie met wetenschap samenwerken. Dit is heel boeiend omdat het probleem juist hierover gaat. In het boek ontdekt de lezer dat de inkijk van beide perspectieven nodig zal zijn om dit mysterie te ontrafelen.

Door de vele historische feiten en verwijzingen lijkt het boek op het eerste zicht misschien moeilijk te begrijpen. Maar het verhaal is zo geschreven dat de lezer op elk moment kan volgen vanwege de goede samenhang. De gebeurtenissen worden stuk voor stuk gedetailleerd beschreven waardoor de lezer zich niet vergist of moet terugbladeren voor het verhaal te kunnen volgen. De subtiele verwijzing naar de moordenaar wordt tussendoor vermeld waardoor de lezer geboeid is om verder te lezen. In het begin is dit misschien een beetje vaag maar na verloop van tijd wordt alles duidelijk.

Het verhaal zelf speelt zich af in 24 uur of één volledige dag. Tijdens het lezen voelt dit veel langer aan omdat het verhaal zo gedetailleerd geschreven is. Dit is zeker niet storend voor de lezer omdat het chronologisch geschreven is, waardoor je als het ware door het boek raast. Het is een boek dat je niet loslaat door de spanning, die zorgvuldig opgebouwd is, in het verhaal.

De beschrijving van Rome ervaart de lezer als een wandeling door de stad. Brown neemt je mee langs de verschillende gebouwen en monumenten die in de stad te vinden zijn. Hij zorgt ervoor dat de lezer weet waarom bijvoorbeeld de Sixtijnse Kapel wordt vermeld. Lezers die zelf al eens in Rome geweest zijn kunnen ervaren dat het boek zo geschreven is dat het lijkt of je er terug staat. De stad is ook de perfecte scène voor dit bloedstollend verhaal over een eeuwenoud mysterie. Hij geeft hierbij ook een knipoog naar onze eigen samenleving die misschien zelf ook vol mysteries zit die we nog niet ontrafeld hebben.

Kortom slaagt Brown erin om zijn lezers te boeien van de eerste letter tot en met de laatste. Het boek is zeer toegankelijk geschreven en stopt eeuwenoude verhalen in een hedendaags jasje. Het avontuur zelf is spannend en mysterieus, met enkele onverwachte wendingen op momenten dat je het niet verwacht.