Een epische reis langs toppen en dalen

Als je een boek van 1230 pagina's uit wilt lezen, dan moet het een sterke voortstuwende kracht hebben. Dit uitstekende werk van Johan Harstad heeft dat in huis, maar is daarbij ook nog eens mooi geschreven. Het boek is niet voor de vluchtige lezer, want Harstad heeft veel context toegevoegd en gebruikt soms zinnen van driekwart pagina. Toch verliest het boek daardoor niet aan kwaliteit en blijft de schrijver het hele boek door een constant hoog niveau aantikken.

Het verhaal zelf is een heerlijke tocht langs allerlei kunstgenres zoals theater, schilderkunst, muziek en film. Alles draait om de hoofdpersonen die zich ontplooien en hun weg vinden naar hun eigen ultieme top. We leren daarbij hun levensverhalen kennen en hun hoogte- en dieptepunten op professioneel en persoonlijk vlak. De interacties tussen de hoofdpersonen zijn geniaal beschreven, en geven het verhaal diverse lagen die door de geraffineerde schrijfwijze van Harstad telkens weer samenkomen.

Ik heb me lang afgevraagd wat de titel van het boek ('het tet offensief') te betekenen had. Het tet offensief is een onderdeel van de Vietnamoorlog dat bekend is geworden omdat het tot gevolg had dat de publieke opinie in Amerika omsloeg naar een anti-oorlogssentiment. Johan Harstad zal het bedoeld hebben als een metafoor, maar ik kan niet precies doorgronden waarvoor dan. Voor het verhaal en het boek is dat ook niet echt relevant.

Wat voor mij overeind staat is de bewondering voor Harstad die een monnikenwerk heeft afgeleverd dat blijft intrigeren en nooit verzwakt.