Lezersrecensie
Het tweede boek van Elvin Post. Zijn debuut was Groene vrijdag. Vals beeld is een zelfstandig leesbaar vervolg op Groene Vrijdag.
Bloom wil een inbraak plegen in het in het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston, waarvan hij weet dat de beveiliging slecht geregeld is. Hij heeft een opdracht gekregen om een beroemd schilderij van Rembrandt, waarvan de afbeelding op de cover staat, te stelen. Hij huurt voor deze klus een paar mensen in waaronder Fish, zelf een kunstschilder, wiens vervalsingen niet onderdoen voor de echte oude meesters. Een gegeven waarvan Bloom en Fish in het verleden danig van geprofiteerd hebben.
Het zal niet bij dit ene schilderij van Rembrandt blijven, maar ze willen er een aantal meenemen.
De hele onderneming slaagt, alleen heeft een van de handlangers het schilderij van Rembrandt met een stanleymes uit de lijst gesneden. Daar zal de opdrachtgever niet blij mee zijn. Dan gaat er van alles mis en er volgt zelfs een ontvoering, net zoals in Groene vrijdag.
Het einde is als een sprookje: ze leefden nog lang en gelukkig.
Het boek heeft een zeer prettige leesstijl en prachtige humor; zoals een vrouw die haar man tegenkomt gekleed in een condoom. Alleen miste ik ook in dit verhaal de spanning. Het is een leuk verhaal, maar heeft wel wat weg van het eerste boek. Diefstal, ontvoering, het komt in beide boeken voor. Alle personen worden op een naïeve een beetje onnozele wijze beschreven, zelfs moordenaars zijn zielig omdat ze doodgeschoten worden. Het lijkt er soms op of we als lezer een broertje van het Stockholm Syndroom moeten krijgen.
Maar een ding heeft dit boek voor elkaar gekregen dat het debuut van Elvin Post niet voor elkaar kreeg. Ik ga zeker zijn volgende boek kopen.
Bloom wil een inbraak plegen in het in het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston, waarvan hij weet dat de beveiliging slecht geregeld is. Hij heeft een opdracht gekregen om een beroemd schilderij van Rembrandt, waarvan de afbeelding op de cover staat, te stelen. Hij huurt voor deze klus een paar mensen in waaronder Fish, zelf een kunstschilder, wiens vervalsingen niet onderdoen voor de echte oude meesters. Een gegeven waarvan Bloom en Fish in het verleden danig van geprofiteerd hebben.
Het zal niet bij dit ene schilderij van Rembrandt blijven, maar ze willen er een aantal meenemen.
De hele onderneming slaagt, alleen heeft een van de handlangers het schilderij van Rembrandt met een stanleymes uit de lijst gesneden. Daar zal de opdrachtgever niet blij mee zijn. Dan gaat er van alles mis en er volgt zelfs een ontvoering, net zoals in Groene vrijdag.
Het einde is als een sprookje: ze leefden nog lang en gelukkig.
Het boek heeft een zeer prettige leesstijl en prachtige humor; zoals een vrouw die haar man tegenkomt gekleed in een condoom. Alleen miste ik ook in dit verhaal de spanning. Het is een leuk verhaal, maar heeft wel wat weg van het eerste boek. Diefstal, ontvoering, het komt in beide boeken voor. Alle personen worden op een naïeve een beetje onnozele wijze beschreven, zelfs moordenaars zijn zielig omdat ze doodgeschoten worden. Het lijkt er soms op of we als lezer een broertje van het Stockholm Syndroom moeten krijgen.
Maar een ding heeft dit boek voor elkaar gekregen dat het debuut van Elvin Post niet voor elkaar kreeg. Ik ga zeker zijn volgende boek kopen.
1
Reageer op deze recensie