Een nieuw boek van Michael Robotham. Daar verwachtte ik heel veel van omdat zijn eerste boek zo goed was. Maar in het begin vond ik het verhaal wat tegenvallen. Het verhaal leest in het begin wat moeizaam. Inspecteur Ruiz is opgenomen in het ziekenhuis met een schotwond, een verloren vinger en geheugenverlies. Door dit geheugenverlies, dat voor hemzelf en ook voor de lezer erg verwarrend is, is het moeilijk om grip te krijgen op het verhaal. Totdat het verhaal me ineens totaal te pakken had, vooral in het deel dat zich afspeelt in de riolen en ik de stank ervan zelf kon ruiken en ik de ratten die met hun gele ogen bij me wegvluchten voor me kon zien. Dan laat het verhaal je niet meer los. En moest ik weten wie de dader was. Het verhaal is duidelijk door een man geschreven, er komen opmerkingen in voor zoals: hij keek naar haar wiegende kontje, maar het wordt nergens vervelend. Er zit ook vaak humor in het verhaal. Niet teveel maar precies goed. Een fijn en spannend boek om te lezen maar door de moeilijke start geen vijf maar vier sterren.